Rok akademicki:
2018/19
Jednostka prowadząca:
Wydział Filozoficzny
Kierunek:
Filozofia
specjalność: filozofia w nauce   
Poziom:
studia drugiego stopnia (magisterskie uzupełniające), stacjonarne
Nazwa przedmiotu:
Wykład monograficzny

Nazwa szczegółowa przedmiotu:
Długie trwanie. Pamięć i historia w dziele literackim, cz. 2
Język:
PL
Typ przedmiotu:

Przedmiot obieralny:
tak
Rok studiów/semestr:
I/letni
Wymiar:
wykład: 30 godz.
Punkty ECTS:
wykład: 2
Forma zaliczenia:
wykład: egzamin
Prowadzący:
wykład: dr Izabela Sariusz-Skąpska;
Koordynator sylabusa:
dr Izabela Sariusz-Skąpska


Sylabus dostępny w ramach przedmiotu:

Wymagania wstępne:
Wybór wykładu jest jednoczesną deklaracją, że Uczestnik lubi czytać teksty literackie i odpowiada mu szerokie rozumienie humanistyki jako sztuki łączenia wielu kierunków. Upodobanie do wąskich specjalizacji jest poważnym utrudnieniem w rozumieniu zarówno przyjętych metod, jak i celów zajęć. Ale każdy może pod wpływem zajęć zmienić początkowe zdanie.
Cele:
Doskonalenie umiejętności samodzielnej analizy przeczytanego wcześniej tekstu literackiego.
Konfrontacja metod filozoficznej i filologicznej analizy tekstu.
Treści kształcenia:
T_1_Mitologia po przejściach
T_2_O historii naukowo czy literacko?
T_3_Średniowiecze zrekonstruowane i zinterpretowane
T_4_Wielcy bohaterowie mówią
T_5_Powieść historyczna w starym stylu
T_6_Historia w przestrzeni – odzyskiwanie historii
T_7_Zanim wydarzy się historia
T_8_Saga – sposób na długą narrację
T_9_Historia w wariantach
T_10_Wielka Wojna z bliska i po stu latach
T_11_Mimo historii – pamiętniki, teksty pisane do szuflady, reportaże
T_12_Totalitaryzm
T_13_Koniec historii?
T_14_Codzienność
Efekty kształcenia:
E_1_Student uczy się samodzielnego stawiania pytań tekstowi literackiemu.

E_2_Dzięki dyskusji słuchacze wykładu przełamują wyniesione z nauczania szkolnego stereotypowe metod analizowania i interpretowania tekstu.

E_3_Student włącza do samodzielnego czytania tekstu metody z innych dziedzin humanistyki (filologia, historia sztuki).

E_4_Studenci nabywają umiejętność kojarzenia i konfrontacji własnych lektur z zestawem zaproponowanym do celów wykładu.
Metody i narzędzia dydaktyczne:
M_1_Dyskusję poprzedza wykład wprowadzający każdy tekst: informacje o autorze i tekście, sformułowanie szczegółowych pytań do danego tekstu oraz zarys wyjściowej analizy, prowadzącej do interpretacji tekstu.

M_2_Zajęcia prowadzone są w formie wykładu z elementami konwersatorium. Uczestnicy starają się wcześniej zapoznać się z lekturami, będącymi tematem przewodnim danego wykładu. W części poświęconej na dyskusję studenci korzystają z możliwości omawiania konkretnego tekstu. Rozwiązania multimedialne rozszerzają warianty analizy i ułatwiają interpretację tekstu w różnorodnych kontekstach.
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:
W_1_Po pierwszym semestrze omówienie jednej wybranej lektury z listy. Egzamin odbywa się w grupie trzech osób, w formie indywidualnej prezentacji oraz dyskusji w grupie.
W_2_Po dwóch semestrach omówienie jednego tematu i podporządkowanych mu lektur z listy, ewentualnie w własnymi propozycjami studenta. Egzamin odbywa się w grupie trzech osób, w formie indywidualnej prezentacji oraz dyskusji w grupie.
Lektury podstawowe:
- Aleksandro Baricco, Homer, Iliada,
- Zbigniew Herbert, Król mrówek, Kraków 2001
- Wit Szostak, Zagroda zębów, Warszawa 2016
- Christian Jacq, Śledztwa księcia Setny, Poznań 2016
- Co by było gdyby… Historie alternatywne, Warszawa 1998
- Peter Ackroyd, Śmierć króla Artura, Poznań 2014
- Axel Munthe, Księga z San Michele, Warszawa 1973
- Marguerite Yourcenar, Pamiętniki Hadriana, Warszawa 1988
- Antonina Domańska, Historia żółtej ciżemki (pierwsze wydanie 1913…)
- Ignacy Krasicki, Historia, Kraków 2002
- Ewa Lipska, Sefer, Kraków 2009
- Martin Pollack, Skażone krajobrazy, Wołowiec 2014
- Walter Benjamin, Berlińskie dzieciństwo na przełomie wieków, Warszawa 2010
- Florian Illies, 1913. Rok przed burzą, Warszawa 2014
- Hanna Malewska, Apokryf rodzinny, Kraków 1997
- Jean d’Ormesson, trylogia (Wieczorny wiatr, Mężczyźni za nią szaleją, Szczęście w San Miniato)
- Philippe Grimbert, Tajemnica, Warszawa 2010
- Teodor Parnicki, Tylko Beatrycze, Warszawa 1973
- Renefer, Zapiski żołnierza, Warszawa 2014
- Pierre Lemaitre, Do zobaczenia w zaświatach, Warszawa 2018
- Jan Parandowski, Godzina śródziemnomorska, Warszawa 1956
- Andrzej Rieger, Zapiski z Kozielska, Warszawa 2015
- Wojciech Tochman, Jakbyś kamień jadła, Wołowiec 2008
- Hannah Arendt, Eichmann w Jerozolimie
- Władimir Bukowski, I powraca wiatr…, Kraków 1999
Lektury uzupełniające:

Uwagi: