Stanislas Breton


(1912-2005) – filozof francuski, członek Kongregacji Pasji Jezusa Chrystusa, profesor filozofii w Instytutach katolickich w Paryżu i Lyonie, a także w paryskiej École normale supérieure. W swoich pracach zajmował się metafizyką i filozofią religii. W czasach świetności francuskiego postmodernizmu (pozostawał w bliskich relacjach z jego czołowymi przedstawicielami: Althusserem, Foucaultem i Derridą) uprawiał filozofię krytyczną i zarazem religijną. Najważniejsze książki: Du principe (1971), Être, monde, imaginaire (1976), Le Verb et la Croix (1981), Unicité et monothéisme (1981).

Artykuły: