Architektura i sztuka sakralna w krajach języka niemieckiego w 1. poł. XX w. (2013/14)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Opanowanie w podstawowym zakresie zagadnień sztuki i architektury sakralnej w krajach obszaru j. niemieckiego (Niemcy, Austria, Szwajcaria)

Treści kształcenia

W.1 - Wykład poświęcony jest wybranym zjawiskom sztuki i architektury obszaru j. niemieckiego od początku XX w. do ok. połowy stulecia.
W.2 - Omówione zostaną kierunki, nurty i tendencje, następnie ugrupowania artystyczne, a także na wybranych przykładach założenia urbanistyczne.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W.1 Student poznaje terminologię związaną z przedstawiona problematyką.
W.2 Student ma świadomość zachodzących przemian stylowych, koncepcji artystycznych i zna charakterystyczne ich przykłady.
W.3 Student potrafi wskazać cechy i ocenić znaczenie artystyczne omawianych zjawisk.
W.4 Student rozumie problematykę w kontekście związków historyczno-kulturowych epoki.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Czynny udział w zajęciach oraz zaprezentowanie krótkiego 15-minutowego referatu połączonego z dyskusją. Rozpoznanie i omówienie prezentowanego na wcześniejszych zajęciach obiektu (obrazu lub kościoła).

Lektury podstawowe

Kahle B., Deutsche Kirchenbaukunst des 20. Jahrhunderts, Darmstadt 1990;
Wolfgang Jean Stock, Europaeischer Kirchenbau 1900 – 1950, Muenchen 2006;
Fabrizio Brentini, Bauen fuer die Kirche: Katholischer Kirchenbau des 20. Jahrhunderts in der Schweiz, Luzern 1994;
Geschichte der Bildenden Kunst in Oesterreich – 20. Jahrhundert, wyd. Wieland Schmied, t. 6, Wien 2002.

Lektury uzupełniające

Uwe M. Schneede, Die Geschichte der Kunst im 20. Jahrhundert, Muenchen 2001;
Kirchen in Bonn, sine anno et loco;
Volker Gebhardt, Kunstgeschichte – Deutsche Kunst
Architektur des 20. Jahrhunderts, Muenchen (i inne) sine anno.