Historia sztuki starożytnej (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak.

Cele

Celem wykładu jest zapoznanie studentów z najważniejszymi zjawiskami w sztuce starożytnej.

Treści kształcenia

T.1 - Wprowadzenie do terminologii i do metodologii badań nad sztuką starożytną.
T.2 - Cywilizacja minojska i mykeńska: omówienie najważniejszych zabytków, ze wskazaniem na zjawiska w sztuce kontynuowane w sztuce greckiej.
T.3 - Sztuka grecka: rozwój architektury i urbanistyki, rzeźby oraz malarstwa wazowego; monograficzne omówienie najważniejszych sanktuariów.
T.4 - Sztuka rzymska: rozwój architektury i urbanistyki, malarstwa ściennego oraz plastyki ze szczególnym uwzględnieniem rzeźby portretowej, a także płaskorzeźby historycznej i sarkofagowej. Podczas wykładu studenci poznają terminologię, teorie i metodologię badań nad sztuką starożytną. Wprowadzeniem do zajęć jest ogólny przegląd zabytków cywilizacji minojskiej i mykeńskiej, ze wskazaniem na zjawiska kontynuowane w sztuce greckiej. Kolejne okresy sztuki greckiej omawiane są chronologicznie pod kątem ewolucji budownictwa, rzeźby oraz malarstwa wazowego, natomiast najważniejsze sanktuaria greckie zaprezentowane zostaną w sposób monograficzny. W odniesieniu do sztuki rzymskiej studenci zapoznają się z rozwojem architektury i urbanistyki, malarstwa ściennego oraz plastyki ze szczególnym uwzględnieniem rzeźby portretowej, a także płaskorzeźby historycznej i sarkofagowej.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W.1 Student nabywa podstawową wiedzę z dziedziny historii sztuki starożytnej Grecji i Rzymu oraz zapoznaje się z metodami analizy i interpretacji zabytków.
W.2 Student poznaje periodyzację historii sztuki starożytnej, potrafi omówić założenia urbanistyczne i dzieła sztuki z poszczególnych okresów, umieszczając je w kontekście historyczno-kulturowym.
W.3 Student potrafi posługiwać się terminologią właściwą dla historii sztuki starożytnej.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Egzamin ustny na ocenę: rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki, określenie jego datowania, stylu oraz wskazanie na związane z nim zagadnienia historyczno-artystyczne i historyczno-kulturowe w zakresie omówionym podczas zajęć oraz ujętym w podstawowej literaturze przedmiotu (znajomość topografii, podstawowych faktów z zakresu historii, religii, filozofii i literatury antycznej). Oceniana jest również umiejętność posługiwania się właściwą terminologią.

Lektury podstawowe

Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, 1997;
Nowicka M., Malarstwo antyczne. Zarys, 1985;
Ostrowski J. A., Starożytny Rzym. Polityka i Sztuka, 1999;
Papuci-Władyka E., Sztuka starożytnej Grecji, 2001;
Rutkowski B., Sztuka egejska, 1987;
Sadurska A., Archeologia starożytnego Rzymu, I–II, 1980.

Lektury uzupełniające

Bernhard M. L., Sztuka grecka, 1981;
Bernhard M. L., Greckie malarstwo wazowe, 1966;
Bernhard M. L., Historia starożytnej sztuki greckiej, t. I-IV, 1989-1993;
Hölscher T., Sztuka rzymska: język obrazowy jako system semantyczny, 2011;
Müller-Wiener W., Greckie budownictwo antyczne, 2004;
Parnicki-Pudełko S., Architektura starożytnej Grecji, 1975;
Lengauer W., Religijność starożytnych Greków, 1994.