Historia doktryn artystycznych od oświecenia do czasów najnowszych (2014/15)
Sylabus
- Tytuł zajęć: Historia doktryn artystycznych od oświecenia do czasów najnowszych
- Rok akademicki: 2014/15 Zajęcia dostępne w ramach przedmiotu:
- - Historia doktryn artystycznych od oświecenia do czasów najnowszych [na kierunku:] Historia sztuki, studia drugiego stopnia (magisterskie uzupełniające), stacjonarne, I rok, semestr letni [drukuj sylabus]
- [prowadzący wykład:30h/e/2ECTS]: dr hab. Marta Leśniakowska, prof. UPJPII
- [prowadzący wykład:30h/e/2ECTS]: dr hab. Marta Leśniakowska, prof. UPJPII
- Osoba odpowiedzialna za treść sylabusa: dr hab. Marta Leśniakowska, prof. UPJPII
Sylabus
Wymagania wstępne
Wiadomości z historii sztuki, historii estetyki, historii filozofii.
Cele
Uzyskanie wiedzy z zakresu teorii sztuki na przestrzeni ostatnich trzech stuleci, którą student/absolwent jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej przy analizach różnych aspektów kultury artystycznej.
Treści kształcenia
T.1 - Angielskie piśmiennictwo o sztuce w początkach XVIII w.
T.2 - Początki krytyki artystycznej (Diderot, La Font de Saint-Yenne).
T.3 - Winckelmann i początki nowoczesnej historii sztuki, niemieckie piśmiennictwo o sztuce przełomu XVIII i XIX w. (Kant, Lessing, Herder, Goethe, Wackenroder, Pforr, Runge, Friedrich, Carus, Heine).
T.4 - Angielskie piśmiennictwo o sztuce XVIII i XIX w. (Hogarth, Reynolds, Blake, Pugin, Ruskin, Morris).
T.5 - Francuska refleksja o sztuce w XIX w. (de Quincy, Chateaubriand, Baudelaire, Stendhal, Hugo, Gautier, Delacroix, Ingres, Thoré, Viollet-le-Duc, Taine, Champfleury, Thoré-Bürger, bracia Goncourt).
T.6 - Teoria sztuki w latach ok. 1890–1939 (m.in. Denis, Apollinaire, Delaunay, Marinetti, Boccioni, Severini, Witkiewicz, Chwistek, Kandinsky, Le Corbusier, Gropius, Klee, Picabia, Malewicz, Mondrian, Strzemiński, Breton, Duchamp).
T.7 Krytyka artystyczna i teoria sztuki europejskiej i amerykańskiej w 2 połowie XX w. (m.in. Greenberg, Rosenberg, Fluxus, Beuys, Kosuth, Kantor)
T.2 - Początki krytyki artystycznej (Diderot, La Font de Saint-Yenne).
T.3 - Winckelmann i początki nowoczesnej historii sztuki, niemieckie piśmiennictwo o sztuce przełomu XVIII i XIX w. (Kant, Lessing, Herder, Goethe, Wackenroder, Pforr, Runge, Friedrich, Carus, Heine).
T.4 - Angielskie piśmiennictwo o sztuce XVIII i XIX w. (Hogarth, Reynolds, Blake, Pugin, Ruskin, Morris).
T.5 - Francuska refleksja o sztuce w XIX w. (de Quincy, Chateaubriand, Baudelaire, Stendhal, Hugo, Gautier, Delacroix, Ingres, Thoré, Viollet-le-Duc, Taine, Champfleury, Thoré-Bürger, bracia Goncourt).
T.6 - Teoria sztuki w latach ok. 1890–1939 (m.in. Denis, Apollinaire, Delaunay, Marinetti, Boccioni, Severini, Witkiewicz, Chwistek, Kandinsky, Le Corbusier, Gropius, Klee, Picabia, Malewicz, Mondrian, Strzemiński, Breton, Duchamp).
T.7 Krytyka artystyczna i teoria sztuki europejskiej i amerykańskiej w 2 połowie XX w. (m.in. Greenberg, Rosenberg, Fluxus, Beuys, Kosuth, Kantor)
Efekty kształcenia
WIEDZA
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej.
W_2 Student ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych.
W_3 Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki, szczególnie w zakresie muzealnictwa i konserwatorstwa.
W_4 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki.
UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki.
U_2 Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, samodzielnego formułowania wniosków i krytycznych wypowiedzi oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.
KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki, ochrony dziedzictwa kulturowego, umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej.
W_2 Student ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych.
W_3 Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki, szczególnie w zakresie muzealnictwa i konserwatorstwa.
W_4 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki.
UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki.
U_2 Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, samodzielnego formułowania wniosków i krytycznych wypowiedzi oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.
KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki, ochrony dziedzictwa kulturowego, umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
Metody dydaktyczne
M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna
M.2 Prezentacja multimedialna
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia
Egzamin pisemny z oceną. Ocena na podstawie punktacji uzyskanej na egzaminie o formach testu pisemnego. Kryteria oceny na podstawie prawidłowo udzielonych odpowiedzi.
Lektury podstawowe
Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, red. E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1974;
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – piękno – forma – twórczość – odtwórczość – przeżycie artystyczne, Warszawa 1975;
Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, wybór i oprac. E. Grabska, H. Morawska, Warszawa 1977;
Grabska E., Moderniści o sztuce, Warszawa 1971.
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – piękno – forma – twórczość – odtwórczość – przeżycie artystyczne, Warszawa 1975;
Artyści o sztuce. Od van Gogha do Picassa, wybór i oprac. E. Grabska, H. Morawska, Warszawa 1977;
Grabska E., Moderniści o sztuce, Warszawa 1971.
Lektury uzupełniające
Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976;
Białostocki J., Sztuka i myśl humanistyczna. Studia z dziejów sztuki i myśli o sztuce, Warszawa 1966;
Białostocki J., Tematy, tradycje i teorie o sztuce doby romantyzmu, Warszawa 1981;
Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie 1820–1876, t. 1: W poszukiwaniu nowoczesności; t. 2: Romantyzm. Antologia, t. 3: Realizm, oprac. H. Morawska, Warszawa 1977;
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX, Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki, z. 15 (1979).
Białostocki J., Sztuka i myśl humanistyczna. Studia z dziejów sztuki i myśli o sztuce, Warszawa 1966;
Białostocki J., Tematy, tradycje i teorie o sztuce doby romantyzmu, Warszawa 1981;
Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie 1820–1876, t. 1: W poszukiwaniu nowoczesności; t. 2: Romantyzm. Antologia, t. 3: Realizm, oprac. H. Morawska, Warszawa 1977;
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX, Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki, z. 15 (1979).