Historia rzemiosła artystycznego (do wyboru: średniowiecze/nowożytność/XIX-XX w. (2014/15)


Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Celem zajęć jest przekazanie podstawowych informacji o rozwoju i „kryzysie” rzemiosła artystycznego w XIX wieku oraz zjawisku współegzystencji rzemiosła artystycznego, przemysłu artystycznego oraz dzieła projektowania przemysłowego w wieku XX.

Treści kształcenia

T.1 - Omówione zostaną zagadnienia wstępne, w tym kwestie materiałowe oraz technologiczne, a także zasady periodyzacji tej dziedziny
T.2 - Etapy rozwoju rzemiosła artystycznego w Europie w XIX i XX w.
T.3 - Etapy rozwoju rzemiosła artystycznego w Polsce w XIX i XX w.
T.4 - Wybrane kwestie dotyczące zagadnień produkcji masowej oraz tzw. przemysłu artystycznego Celem podstawowym prowadzonych zajęć jest wskazanie uczestnikom wykładu kwestii różnorodności dróg rozwoju rzemiosła artystycznego w Polsce i Europie w wiekach XIX i XX. Szczególny nacisk kładziony jest na kwestie „techniczne” rzemiosła, tj. odnoszące się do wykorzystywanych materiałów produkcyjnych, technik wytwórczych, konstrukcji przedmiotów oraz właściwego ich rozpoznawania formalnego. Zasób wiedzy nie ogranicza się jednak do wskazanych wyżej kwestii, ale ma umożliwić także ogólną orientację w problemach poszczególnych epok, stylów oraz tendencji artystycznych w wieku XIX i XX. Tym samym będą one przydatne np. w późniejszej praktyce zawodowej, związanej z ochroną dóbr kultury, np. podczas pracy w urzędach konserwatorskich, placówkach ochrony dziedzictwa narodowego, przedsiębiorstwach prowadzących prace konserwatorskie, odpowiednich wydziałach urzędów miejskich itp. Podczas zajęć student ma możliwość wzbogacenia swojej wiedzy w zakresie terminologii, metod analizy, interpretacji i wartościowania i problematyzowania różnych dzieł rzemiosła artystycznego. Student nabywa wiedzę o dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych powiązanych z ochroną dóbr kultury. Charakterystyka dzieł z rzemiosła artystycznego na tle kulturowym epoki uczy studentów krytycznej analizy i interpretacji różnych wytworów kultury w perspektywie nowych metod w dziedzinie humanistyki.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W.1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki i historii rzemiosła artystycznego, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej.
W.2 Student zna terminologię z zakresu historii rzemiosła artystycznego XIX i XX w. na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu historii rzemiosła artystycznego w XIX i XX w.
W.3 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą historię rzemiosła artystycznego w XIX i XX w.

UMIEJĘTNOŚCI
U.1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii rzemiosła artystycznego w XIX i XX w. z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U.2 Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii rzemiosła artystycznego w XIX i XX w. oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych.
U.3 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.

KOMPETENCJE
K.1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K.2 Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.
K.3 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K.4 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
K.5 Student rozumie konieczność ochrony dzieł rzemiosła artystycznego w różnych kontekstach kulturowych.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie bez oceny. Zaliczenie prowadzone w formie indywidualnej rozmowy, w terminie przewidzianym sesją i ustalonym przez prowadzącego. Celem rozmowy jest: sprawdzenie podstawowej wiedzy i kompetencji studenta, odzwierciedlających treść przekazywaną na wykładzie. Uzupełnieniem wiedzy, którą zaprezentować ma student podczas rozmowy, są wiadomości zaczerpnięte z podanego zestawu obowiązkowych lektur prac naukowych.

Lektury podstawowe

Bochnak A., Buczkowski K., Rzemiosło artystyczne w Polsce, Warszawa 1971.
Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1978.
Kowecka E., Łosiowie J. M., Winogradow L., Polska porcelana, Wrocław 1975.
Ornamenta Silesiae: tysiąc lat rzemiosła artystycznego na Śląsku, pod red. M. Starzewskiej, Wrocław 2000.
Samek J., Polskie złotnictwo, Wrocław 1988.
Szczepkowska-Naliwajek K., Dzieje badań nad dawnym rzemiosłem artystycznym w Polsce 1800-1939, Toruń 2005
Żygulski Z. jun., Dzieje polskiego rzemiosła artystycznego, Warszawa 1987.

Lektury uzupełniające

Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Śląska Opolskiego od średniowiecza do końca XIX wieku, Kraków 1974.
Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982.
Danckert L., Handbuch der europäischen Porzellans, München 1967.
Gradowski M., Dawne złotnictwo. Technika i terminologia, Warszawa 1980.
Gradowski M., Znaki na srebrze, Warszawa 1993.
Szczepkowska-Naliwajek K., Bibliografia historii rzemiosła artystycznych w Polsce w czasach średniowiecza, w epoce nowożytnej do polowy XIX wieku, Toruń 2003.
Żygulski Z. jun., Badania nad rzemiosłem artystycznym, [w:] Wstęp do historii sztuki: przedmiot metodologia zawód, Warszawa 1973.