Rynek sztuki i antyków (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Uczestnik zajęć nabywa podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania i sposobów organizacji runku antykwarycznego w Polsce i na świecie oraz poznaje główne zagadnienia związane z warsztatem antykwariusza.

Treści kształcenia

T.1 - Specyfika warsztatu antykwariusza, ze szczególnym położeniem nacisku na etykę zawodową, umiejętności nabywania dzieł sztuki i obsługa klienta, sposoby zdobywania wiedzy o danym obiekcie i jego wycenie.
T.2 - Reguły prawne i finansowe obowiązujące w handlu dziełami sztuki oraz patologie rynku sztuki (problem falsyfikatów, kradzieży i przemytu obiektów zabytkowych).
T.3 - Charakterystyka podstawowych dzieł sztuki obecnych na współczesnym rynku antykwarycznym, ukazanie wybranych domów aukcyjnych w Polsce i na świecie, jak również charakterystyka rynku sztuki współczesnej w Polsce, z przedstawieniem wybranych zagadnień z historii polskiego kolekcjonerstwa.
T.4 - Zasady przechowywania i eksponowania dzieł sztuki w antykwariacie na przykładzie wybranych antykwariatów krakowskich oraz praktyczne umiejętności pozwalające na sporządzenie katalogu aukcyjnego oraz przygotowanie aukcji dzieł sztuki i jej prowadzenie.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych, w tym rynku sztuki i antyków.
W_2 Student zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki i ochrony dóbr kultury.
W_3 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady prawa autorskiego oraz zarządzania zasobami własności intelektualnej.
W_4 Student zna i rozumie specyfikę ochrony dziedzictwa sakralnego.
W_5 Student ma pogłębioną, specjalistyczną wiedzę w zakresie sposobów ochrony, konserwacji i przechowywania dzieł sztuki oraz poszerzoną wiedzę w zakresie ochrony dzieł rzemiosła artystycznego.
W_6 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady prawa świeckiego i kościelnego w procesie ochrony zabytków.

UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki i ochrony dóbr kultury z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U_2 Student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własną karierą zawodową.
U_3 Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki, w tym muzealnictwa i konserwatorstwa oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych.
U_4 Student potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
U_5 Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, samodzielnego formułowania wniosków i krytycznych wypowiedzi oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.
U_6 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
U_7 Student posiada pogłębione umiejętności badawcze w zakresie opisu, analizy i ochrony dzieł rzemiosła artystycznego.

KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki, ochrony dziedzictwa kulturowego, umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K_2 Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
K_3 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki, szczególnie w ochronie dziedzictwa kulturowego i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K_4 Student rozumie konieczność ochrony dzieł rzemiosła artystycznego w różnych kontekstach kulturowych oraz aktywnie uczestniczy w ochronie zabytków sztuki sakralnej.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna
M.3 Zajęcia terenowe

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

W.1 Ocenianie ciągłe z uwzględnieniem aktywności studenta podczas zajęć;
W.2 Test końcowy

Lektury podstawowe

Chrościcki L., Porcelana - znaki wytwórni europejskich, Warszawa 1971;
Danckert L., Leksykon porcelany europejskiej, Gdańsk 2008,
Divis J., Silberstempel aus alter welt, Augsburg 1996;
Dobrowolski T., Historia sztuki polskiej, t. I- III , Warszawa 1965;
Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie, t. I- III, Wrocław 1957-64;
Drahotowva O., Europaisches glas, Praha 1982;
Encyklopedia sztuki dekoracyjnej, Warszawa 1978;
Encyklopedia Sztuki Polskiej, Warszawa 1987;
Gradowski M., Znaki na srebrze, Warszawa 2001;
Grzelak J., Słownik terminologiczny mebli, Warszawa 2000;
Huml I., Sztuka stosowana XX wiek, Warszawa 1978;
J. Pollakówna, Malarstwo polskie między wojnami 1918-1939, Warszawa 1982;
Krzysztofowicz S., Stolot F., Historia malarstwa polskiego, Kraków 2000;
Lewicki T., Sygnatury malarzy polskich, Warszawa 2002;
Lileyko H., Srebra warszawskie, Warszawa 1979;
Malarstwo polskie od około 1890 do 1945, katalog zbiorów MNK Kraków 1997;
Malarstwo polskie po 1945 roku, katalog zbiorów MNK Kraków 2004
Malarstwo polskie XIX wieku, katalog zbiorów MNK Kraków 2001;
Nadolski A., Polska broń biała, Ossolineum 1984;
Polak A., Szkło i jego historia, Warszawa 1981;
Poradnik polskiego kolekcjonera, Praca zbiorowa , Wyd. Kluszczyński;
Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne, Warszawa 1984;
Słownik artystów polskich, t. I-VI, Wrocław 1971- 1998;
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2003;
Smolarek M.P., Miniatury - przewodnik kolekcjonerów, Warszawa 2010;
Spiegl W., Glas von 15 Jahrhundrts bis 1930, Bettewnberg Augsburg 1995;
Staszewka M., Jeżewska M., Polski fajans, Ossolineum 1978;
Szkurłat A., Secesja, przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 2012;
Thieme V., Becker F., Allgemeines Lexikon der bindenden Kunstler von der Antike bis zum gegenwart, Leipzig 1910;
Vollmer H., Algemeines Lexikon der bildenden Kunstler des 20 Jahrhunderts, München 1992;
Wagner E., Hies und stichwaffen, Praha 1978;
Wilson J., Srebra i platery - poradnik kolekcjonera, Warszawa1996;
Zajdler L., Dzieje zegara, Warszawa 1977.

Lektury uzupełniające

Bołdak S., Malarstwo na aukcjach w Polsce, Kraków 2005;
Czerwiński A., Dudek L., Szabla żołnierza polskiego XIX/XXw., Muz. Wojska Polskiego, Ossolineum 1998
Divis J., Porcelana europejska, Warszawa 1984;
Grabski J., Ecole de Paris, Artyści żydowscy z Polski w kolekcji W. Fibaka, Muz. Historii Miasta Łodzi Pałac Poznańskich, 1998-1999;
Gradowski M., Dawne złotnictwo, technologia i terminologia, Warszawa 1984;
Huml I., Polskie Art-deco, Płock 2012;
Indeks artystów plastyków; absolwentów i pedagogów wyższych uczelni plastycznych w latach 1939-1996 ( wyd II)
Kobierce i tkaniny wschodnie z kolekcji Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich, Kraków 2006
Kostrzyńska-Miłosz A., Polskie meble 1918-1939, Warszawa 2005;
Łosinski W., Złotnictwo lwowskie, Lwow 1911;
Malarstwo Żydów polskich, Kazimierz Dolny 2008;
Paprocka J., Srebra i platery Józefa Frageta, Warszawa 1992;
Pivy D., Antyki - leksykon mebli, Warszawa 1997.
Ryszard R., Porcelana od baroku do empiru, Warszawa 1964;
Samek J., Dzieje złotnictwa w Polsce, Warszawa 1993;
Siedlecka W., Polskie zegary, Wrocław 1974;
Sienicki S., Meble kolbuszowskie, Warszawa 1936;
Sozańska J., Porcelana z wytwórni europejskich, Wrocław 2002;
Stara D., Markenzeichen auf Zinn, Praha 1977;
Studenci i absolwenci krakowskiej ASP w 40-leciu PRL , Kraków 1984
Swaczyna I., Meble naprawa i odnawianie, Warszawa 1995;
Szkurat A., Manufaktura porcelany i fajansu w Korcu, Warszawa 2011;
Walacha O., Meissen porcelan, Dresden 1973;
Zarębski S., Gostwicka J., Zarys historii meblarstwa, Toruń 1971;
Zegary gdańskie, Muz Historyczne m. Gdańska, Gdańsk 2005
Żydzi polscy, dzieje i kultura, praca zbiorowa, Warszawa 1982.