System medialny w Polsce (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Posiadanie wiedzy dotyczącej historii rozwoju mediów w Polsce, a także kształtowania się systemu medialnego w początkach lat 90-tych

Cele

Poznanie najnowszych tendencji i zjawisk dotykających polski system medialny oraz kilku wybranych systemów medialnych na świecie.

Treści kształcenia

Charakterystyka najbardziej aktualnych problemów, z którymi mierzy się system mediów w Polsce: upolitycznienie mediów publicznych, rozwój telewizji cyfrowej naziemnej, przyszłe formy telewizji (telewizja hybrydowa, mobilna, video on demand), zanik radia lokalnego, trudności w egzekwowaniu abonamentu radiowo-telewizyjnego, kryzys prasy drukowanej wynikający ze spadków czytelnictwa i wpływów reklamowych. Najnowsze tendencje obserwowane w systemach medialnych Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Francji i Włoch.
1. Przemiany systemu medialnego – ogólna charakterystyka kierunku przekształceń.
2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji – charakterystyka organu zajmującego się nadzorem nad systemem mediów elektronicznych w Polsce oraz jej upolitycznienie.
3. Mechanizm upolityczniania mediów publicznych - opis zjawiska na przestrzeni 20 lat istnienia Telewizji Polskiej i Polskiego Radia.
4. Abonament radiowo-telewizyjny. Przyczyny niskiej efektywności poboru publicznej daniny z zaznaczeniem skutków, jakie to zjawisko niesie dla mediów publicznych.
5. Zanik radia lokalnego jako skutek rozwoju sieci radiowych.
6. Media społeczne. Brak wystarczających regulacji wspierających rozwój tego sektora mediów.
7. Rozwój telewizji cyfrowej naziemnej – ocena oferty programów dostępnych w tym systemie.
8. Telewizji przyszłości (telewizja mobilna, telewizja hybrydowa, wideo na żądanie).
9.Kontrola programowa nadawców telewizyjnych.
10. Najnowsze tendencje na rynku dzienników.
11. Najnowsze tendencje na rynku czasopism.
12. System medialny w Stanach Zjednoczonych – najnowsze tendencje.
13. system medialny w Wielkiej Brytanii - najnowsze tendencje.
14. System medialny w Niemczech – najnowsze tendencje.
15. System medialny we Francji – najnowsze tendencje.
16. System medialny we Włoszech – najnowsze tendencje.

Efekty kształcenia

Wiedza
Student:
- identyfikuje trudności w prawidłowym funkcjonowaniu mediów publicznych;
- charakteryzuje problemy w rozwoju mediów społecznych i rozgłośni lokalnych;
- wylicza najnowsze tendencje doświadczane przez telewizję i prasę drukowaną;
- opisuje przyczyny i skutki kryzysu w obrębie prasy drukowanej.

Umiejętności
Student:
- interpretuje aktualne wydarzenia dziejące się na rynku medialnym w Polsce i na świecie w kontekście zmian wywołanych rozwojem nowych mediów.

Kompetencje:
Student:
- prezentuje gotowość do zmierzenia się z przemianami, które doświadcza sfera mediów, a które będą miały wpływ także na niego, jako przyszłego reprezentanta tej sfery.

Metody dydaktyczne

metoda podająca – objaśnienie, wykład, prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Sprawdzanie osiągnięcia efektów kształcenia oraz zaliczenie odbywa się w drodze egzaminu pisemnego (w jego trakcie student ma za zadanie przedstawić także własne opnie na tematy poruszane w czasie zajęć, co dodatkowo pozwala ocenić, czy udało się zrealizować zakładane efekty kształcenia).

Lektury podstawowe

T. Mielczarek, Monopol pluralizm koncentracja. Środki komunikowania masowego w latach 1989 - 2006, Warszawa 2007.
T. Kowalski, B. Jung, Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Warszawa 2006.
R. Filas, Dwadzieścia lat przemian polskich mediów (1989 – 2009) w ujęciu periodycznym, „Zeszyty Prasoznawcze” 2010, nr 3-4.
M. Mrozowski, System medialny. Struktura i zasady działania, (w:) Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2010.
R. Żabiński, Zarządzanie dziennikiem wobec dominacji mediów elektronicznych, „Studia Medioznawcze” 2012, nr 1.
R. Filas, Polskie czasopisma w XXI wieku – rozwój czy kryzys, „Zeszyty Prasoznawcze” 2007, nr 1-2.
U. Doliwa, Elektroniczne media społeczne w Polsce – stan obecny i perspektyw rozwoju, „Studia Medioznawcze” 2010, nr 4.
K. Pokorna-Ignatowicz, Polska telewizja publiczna jako „łup polityczny”, „Studia Medioznawcze” 2010, nr 2.
R. Filas, Polski rynek prasy codziennej w I dekadzie XXI wieku, „Zeszyty Prasoznawcze” 2008, nr 3-4.
Systemy medialne w XXI wieku. Wspólne czy różne drogi rozwoju?, red. J. W. Adamowski, A. Jaskiernia, Warszawa 2012.
Wybrane zagraniczne systemy medialne, red. J. W. Adamowski, Warszawa 2008.

Lektury uzupełniające

O. Dąbrowska-Cedrowa, Dwadzieścia lat minęło. Działalność wydawnicza koncernów: Burda, Polska, H. Bauer, Gruner + Jahr Polska i Axel Springer Polska na polskim rynku prasowym, „Studia Medioznawcze” 2010, nr 2.
J. Dzierżyńska-Mielczarek, Rynek prasowy w Polsce w latach 1990 – 2010, „Studia Medioznawcze” 2012, nr 2.
M. Kaczmarczyk, Nowe technologie w „starych” mediach. Kilka uwag o transformacji technologicznej prasy po 1989 roku, (w:) Transformacja polskiego systemu medialnego, red. M. Sokołowski, Toruń 2011.
A. Jaskiernia, Na papierze i na tablecie. Zmiany w sektorze czasopism w Stanach Zjednoczonych, „Studia Medioznawcze” 2012, nr 1.
A. Jaskiernia, Dziennikarstwo w Stanach Zjednoczonych w epoce cyfrowej – stan dyskusji, „Studia Medioznawcze” 2012, nr 4.