Filozofia matematyki w XIX wieku (2014/15)


Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Ukończenie kursu logiki na pierwszym roku, znajomość matematyki na poziomie szkoły średniej

Cele

Zaznajomienie z głównymi kierunkami filozofii matematyki w XIX

Treści kształcenia

T_1 Reforma podstaw analizy - arytmetyzacja
T_2 Filozofia matematyki Bolzana
T_3 Cauchy
T_4 Weierstrass
T_5 Unifikacja matematyki na bazie arytmetyki liczb naturalnych
T_6 Rozwiązanie problemu niewymierności
T_7 Geneza teoria mnogości
T_8 Filozofia matematyki Cantora
T_9 Filozofia matematyki Dedekinda
T_10 Teoria mnogości – nieskończonoś aktualna w matematyce
T_11 Praintuicjonizm - Kronecker
T_12 Semiintuicjonisci francuscy

Efekty kształcenia

Wiedza
E-_1 - student dysponuje uporządkowanymi szczegółowymi wiadomościami oraz zna szczegółowo metody badawcze i strategie argumentacyjne z wybranych zagadnień subdyscypliny filozoficznej w zależności od zainteresowań – K_W21
E_2 - student zna podstawy filozoficznej refleksji nad matematyką
E_3 - student zna główne tendencje w filozofii matematyki XIX wieku
Umiejętności
E_4 - student potrafi w sposób zrozumiały przedstawiać poprawne rozumowania matematyczne, formułować twierdzenia i definicje
Kompetencje społeczne
E_5 - student jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów – K_K02

Metody dydaktyczne

M_1 Wykład
M_2 połączony z możliwością aktywnego włączenia się studenta w dyskusję prezentowanego materiału.
M_3 Lektura uzupełniająca

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

W_1 Egzamin końcowy – ustny.

Obowiązuje materiał przedstawiony w czasie wykładów

Lektury podstawowe

x

Lektury uzupełniające

Notatki z wykładów
R. Murawski, Filozofia matematyki, Zarys dziejów, Warszawa 2002