Psychologia pastoralna (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Zaliczenie zajęć z psychologii ogólnej, rozwojowej i religii.

Cele

- pokazać jak można wykorzystać psychologię w duszpasterstwie parafialnym
- nauczyć jak stosować psychologię w rozmowie duszpasterskiej w kierownictwie duchowym, w sytuacjach umierania, śmierci i żałoby
- pokazanie możliwości współpracy miedzy duszpasterzem a psychologiem

Treści kształcenia

Prezentacja głównych zagadnień psychologicznych, jakie mogą występować w rozmaitych sytuacjach duszpasterskich. Wykład z psychologii pastoralnej koncentruje się wokół następującej problematyki: 1) Założenia psychologii pastoralnej; 2) antropologia pastoralna – teorie: psychodynamiczne, zachowania, humanistyczne, egzystencjalne, kognitywne; 3) Poradnictwo duszpasterskie, 4) Rozmowa duszpasterska, 5) Kierownictwo duchowe, 6) Spowiedź, 7) Choroba i śmierć, 8) Grupa, 9) Zagadnienia zdrowia psychicznego i psychoterapii: osobowość dojrzała, zaburzenia osobowości, charakterystyka wybranych chorób psychicznych, 10) Wybrane zagadnienia higieny ogólnej ważne w pracy duszpasterskiej, 11) Problematyka uzależnień. Wykład z psychologii pastoralnej koncentruje się wokół następującej problematyki: 1) Założenia psychologii pastoralnej; 2) antropologia pastoralna – teorie: psychodynamiczne, zachowania, humanistyczne, egzystencjalne, kognitywne; 3) Poradnictwo duszpasterskie, 4) Rozmowa duszpasterska, 5) Kierownictwo duchowe, 6) Spowiedź, 7) Choroba i śmierć, 8) Grupa, 9) Zagadnienia zdrowia psychicznego i psychoterapii: osobowość dojrzała, zaburzenia osobowości, charakterystyka wybranych chorób psychicznych, 10) Wybrane zagadnienia higieny ogólnej ważne w pracy duszpasterskiej, 11) Problematyka uzależnień.

Efekty kształcenia

Po zakończeniu kursu student potrafi:
- wykorzystać wiedzę z psychologii ogólnej, rozwojowej, religii, pastoralnej w duszpasterstwie
- ogólnie zdiagnozować osobowość i dostrzec jej zaburzenia
- zastosować nabytą wiedzę do przeprowadzenia rozmowy duszpasterskiej
- zorganizować grupę religijną
- samemu radzić sobie w sytuacjach trudnych

Metody dydaktyczne

- Wykład
- Prelekcje z psychiatrami
- Praca z książką w oparciu o zadaną lekturę

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Aktywny udział w zajęciach oraz napisanie pracy zaliczeniowej związanej z zagadnieniami szczegółowymi wchodzącymi w skład problematyki omawianymi przez psychologię pastoralną

Lektury podstawowe

Płużek Z., Psychologia pastoralna, Kraków 1991.
Szentamartoni M. SJ, Psychologia pastoralna, Kraków 1995.
Haslem M, Psychiatria, Poznań 1997.
Luft St. Medycyna pastoralna, Warszawa 2002.
Kroplewski Z, Psychologia pastoralna. Koncepcje i kontrowersje, Szczecin 2011

Lektury uzupełniające

Bless H., Zarys psychiatrii duszpasterskiej, Warszawa 1980.
Cenciki A. Manenti, Psychologia a formacja, Kraków 2002.
Chlewiński Z. (red.), Wybrane zagadnienia z psychologii pastoralnej, Lublin 1989.
Klissmann M. Pastoral- Psychologie. Ein Lehrbuch, Neukirchen 2004.
Krzysteczko H., Pomoc w dojrzewaniu do miłości, małżeństwa i rodziny, Katowice 2000.
Makselon J. (red.), Poradnictwo psychologiczno-religijne. Teoria i praktyka, Kraków 2001.
Nowak A. J. OFM, Identyfikacja postaw, Lublin 2000.
Nowak A.J. OFM, Psychologia eklezjalna, Lublin 2005.
Rudin J., Psychoterapia i religia, Warszawa 1992.