Język łaciński ł_2_e_30_3 (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Umiejętność poprawnego czytania w j. łacińskim, znajomość koniugacji, odmiany w czasie teraźniejszym strony czynnej, deklinacji I i II (rzeczowniki, przymiotniki, zaimki dzierżawcze). Znajomość podstawowego słownictwa.

Cele

1. Poszerzenie wiedzy z zakresu gramatyki łacińskiej i wybranych zagadnień kultury antycznej
2. Doskonalenie umiejętności rozumienia i tłumaczenia krótkich zdań i tekstów łacińskich preparowanych i oryginalnych związanych z kierunkiem studiów
3. Poznanie powiedzeń i skrótów łacińskich używanych obecnie
4. Poznanie alfabetu greckiego, umiejętność czytania po grecku

Treści kształcenia

1. Fleksja łacińska: composita z esse, indicativus imperfecti activi czterech koniugacji i czasownika esse; indicativus futuri I activi czterech koniugacji i czasownika esse; czasowniki eo, fero i ich złożenia. Elementy słowotwórstwa – najważniejsze przedrostki (trans, sub, ex), wyrazy złożone. Elementy słowotwórstwa (przedrostki) – in, ad, ob, ab, inter; liczebniki główne i porządkowe; deklinacja III
2. Składnia ACI: rozpoznawanie w zdaniach i poprawne tłumaczenie
3. Kultura antyczna: alfabet grecki – nauka czytania, historia alfabetu, słownictwo greckie w języku polskim; powiedzenia i skróty łacińskie używane obecnie; kalendarz rzymski

Efekty kształcenia

WIEDZA:
1. Student wymienia czasowniki złożone (esse, eo, fero), najważniejsze przedrostki, zna zasady tworzenia czasów imperfectum i futurum I, końcówki i typy deklinacji III, zasady rządzące składnią ACI, liczebniki główne i porządkowe;
2. Student orientuje się w zagadnieniach kultury antycznej związanej z omawianymi tekstami. Zna zasady określania dat w starożytności i średniowieczu. Student wymienia wybrane powiedzenia, skróty, przysłowia łacińskie;
3. Student zna grecki alfabet.

UMIEJĘTNOŚCI
1. Student określa, odmienia i tłumaczy formy czasownikowe i rzeczownikowe poznane na zajęciach;
2. Student poprawnie interpretuje i tłumaczy określenia czasu w języku łacińskim;
3. Student poprawnie czyta po grecku;
4. Student tłumaczy krótkie zdania i teksty preparowane i oryginalne związane z warsztatem historyka.

Metody dydaktyczne

1. Wprowadzenie;
2. Wprowadzenie z prezentacja multimedialną;
3. Ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów (metoda gramatyczno- tłumaczeniowa), praca w grupach, analiza przykładów zdań, ćwiczenia fleksyjne, praca własna studenta;
4. Konsultacje;
5. Metody e-learningowe.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach.
2. Obowiązek frekwencji: dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach; pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić(usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie zajęć z
inną grupą).
3. Zapowiedziane sprawdziany pisemne (od 1- 3) w ciągu semestru, trwające od 45- 90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć; w wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego, by umówić się na zaliczanie materiału.

Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach.

Lektury podstawowe

Ter-Grigorian N., Disco linguam Latinam. Podręcznik języka łacińskiego, Gdańsk 2007.
Wilczyński S.; Zarych T. Rudimenta Latinitatis, Wrocław 1996 (i późniejsze).
Korpanty J. Mały słownik łacińsko-polski, Warszawa 1992 (i późniejsze).
Materiały własne prowadzącego.

Lektury uzupełniające

Awianowicz B. B., Język łaciński z elementami epigrafiki i numizmatyki rzymskiej, Toruń 2006
Macherowa Ł., Język łaciński dla studentów zaocznych historii, Łódź 1997.
Mikołajczak A. W., Łacina w kulturze polskiej, Wrocław 1999.
Jurewicz O., Winniczuk L., Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym, Warszawa 1970.
Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z, Warszawa 1983.
Michalunio Cz., DICTA. Zbiór łacińskich sentencji, przysłów, zwrotów i powiedzeń, Kraków 2000-2004