Pomysł na konferencję AD 2011 w pierwszej chwili może wydawać się kuriozalny. Owe dwa grudniowe dni planujemy wypełnić referatami dotyczącymi kwestii: zła, piękna i umysłu. Co może łączyć te trzy, jakże odległe płaszczyzny? Wspólny mianownik stanowić będzie pytanie, zadawane wielokrotnie przez ks. prof. dr. hab. Michała Hellera: „Czy świat jest matematyczny?”. Tak też brzmi temat tegorocznego spotkania. Wszystkie trzy – piękno, zło i ludzki umysł – prima facie wydają się owej matematyczności właśnie wymykać.



A zatem, czy matematyczne jest zło? A może raczej stanowi nieracjonalny wyłom w uporządkowanym świecie? Dalej: czy do poziomu struktur matematycznych można sprowadzić coś tak ulotnego jak piękno? A może w tych kwestiach liczą się tylko porywy serca i niepowtarzalna intuicja artystyczna? Trzecie pytanie, z którym będziemy się zmagać, dotyczy kwestii umysłu – matematycznego czy matematyzowalnego? A może stanowiącego nieredukowalną całość, niesprowadzalną do żadnych obiektywnie ujmowalnych kategorii?