Orientalia Christiana Cracoviensia



Rada redakcyjna:
ks. prof. Krzysztof Kościelniak
prof. Asam Burgan
prof. Raif Georges Khoury
prof. Michael Abdalla
dr. Marcin Rzepka

Orientalia Christiana Cracoviensia to pierwszy w Polsce unikatowy rocznik naukowy poświęcony Kościołom chrześcijańskim na ziemiach islamu. W kontekście dialogu międzykulturowego i międzyreligijnego wiele miejsca poświęca się relacjom muzułmańsko-chrześcijańskim, ponieważ wyznawcy tych religii stanowią ok. 60% mieszkańców naszego globu. Jednakże relacje muzułmańsko-chrześcijańskie paradoksalnie charakteryzuje ciągle niejasna koncepcja dialogu i stosunkowo częste pomijanie problemów i kondycji chrześcijaństwa orientalnego na ziemiach islamu. Tymczasem wielowiekowa obecność wyznawców Chrystusa w krajach muzułmańskich (dar al-islam) naznaczona była negatywnymi i pozytywnymi doświadczeniami, które można wykorzystać we współczesnym dialogu kultur. Ponadto Kościoły orientalne wiele wniosły do ogólnoświatowej kultury w zakresie filozofii, teologii i innych nauk, będąc często inspiracja dla ludzi Zachodu, w myśl powiedzenia ex oriente lux. Już od lat pracownicy Katedry Historii Religii Bliskiego i Środkowego Wschodu pilnie śledzą sytuacje różnych Kościołów chrześcijańskich na Bliskim i Środkowym Wschodzie, intensywnie szerząc kulturę praw człowieka jako podstawowego warunku dialogu i sukcesu w rozwiązywaniu problemów i łagodzeniu napięć.
Jednym z działań służących tej idei jest nowo powstały, pierwszy w Polsce i jeden z nielicznych na świecie, naukowy periodyk "Orientalia Christiana Cracoviensia" (skrót: OChC). Pierwszy numer czasopisma z data 1(2009) ukazał się z pewnym opóźnieniem w czerwcu 2010 roku. Redaktorem naczelnym jest ks. prof. dr hab. Krzysztof Kościelniak, pracownik UPJPII i UJ, kierownik Katedry Historii Religii Bliskiego i Dalekiego Wschodu, a redaktorem dr Marcin Rzepka (iranista, afganolog). W skład komitetu redakcyjnego wchodzą: prof. dr hab. Jerzy Hauziński (specjalista od średniowiecza na Bliskim Wschodzie, Słupsk), prof. dr hab. Andrzej Pisowicz (iranista, znawca kultury ormiańskiej i kurdyjskiej UJ), ks. dr hab. Jan Żelazny (specjalista od chrześcijaństwa syryjskiego), dr hab. Michael Abdalla (Poznań, specjalista od chrześcijaństwa syryjskiego i arabskiego), dr hab. Krzysztof Stopka (historyk chrześcijaństwa ormiańskiego).
Poszczególne tematyczne zeszyty rocznika OChC będą zawierać prace najlepszych specjalistów z kraju i zagranicy zajmujących się problematyką Kościołów orientalnych. Pierwszy numer ukazał się pod tytułem "Protestantyzm na Bliskim Wschodzie", powstał przy współpracy uczonych z 6 ośrodków naukowych w Polsce. Od następnego, drugiego numeru OChC będzie periodykiem wyłącznie anglojęzycznym. Czasopismo to jest unikatowa inicjatywa naukowo-badawcza i edukacyjna w Polsce oraz jedna z nielicznych w Europie. Ukazując znaczenie chrześcijańskich mniejszości dla cywilizacji Wschodu i współczesnego dialogu kulturowego, edycja OChC wpisuje się w politykę Unii Europejskiej, która wspiera działania na rzecz zachowania tożsamości oraz zapewnienia przestrzeni rozwoju dla różnych mniejszości etnicznych i religijnych.
Ujmując szczegółowo realizowane zadania, czasopismo posiada następujące cele:
– rzetelna dokumentacje kondycji i problemów mniejszości chrześcijańskiej na Bliskim i Środkowym Wschodzie celem zaobserwowania zmian i prawidłowości;
– ukazywanie wkładu chrześcijan orientalnych w światową kulturę oraz przydatność ich doświadczeń do dialogu;
– korekta teorii dialogu, tak by dialog nie był nierealistyczna teorią, oderwana od praw człowieka, lecz by służył budowaniu autentycznych więzi międzyludzkich na zasadzie sprawiedliwości i wzajemności.
Dziękując autorom i redakcji za udział w tym cennym przedsięwzięciu, pragnę również wyrazić wdzięczność profesjonalnym projektantom szaty graficznej i logo, a przede wszystkim wydawcy (wyd. UNUM) za najwyższą jakość edycji czasopisma.

Zasady recenzowania:
Autorzy przesyłając teksty do publikacji w czasopiśmie wyrażają zgodę na przyjęty sposób recenzowania prac. Każdy nadesłane teksty poddawany jest początkowo recenzji wewnętrznej, w gronie redakcji, następnie, po uzyskaniu akceptacji, zostaje przesłany do dwóch niezależnych, zewnętrznych recenzentów. Prace nie są wysyłane do recenzentów pochodzących z tej samej jednostki naukowej, przy której afiliowany jest autor tekstu. Recenzje odbywają się w trybie anonimowym i poufnym, a recenzenci nie posiadają wiedzy na temat recenzowanego artykułu przed jego otrzymaniem.
Teksty otrzymują numer redakcyjny, potrzebny do ich identyfikacji na dalszych etapach procesu wydawniczego. Autor uzyskuje informację o otrzymanej recenzji mając możliwość wprowadzenia uzupełnień, bądź wymaganych zmian. Ostateczną decyzję o przyjęciu tekstu do publikacji podejmuje Redaktor Naczelny.