Ikonografia chrześcijańska I (2014/15)


Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z ikonografią i ikonologią oraz związanymi z nimi pojęciami: temat i treść dzieła sztuki, atrybut, alegoria, symbol i emblematyka.

Treści kształcenia

T.1 - Studenci poznają najważniejsze metody badawcze związane z ikonografią chrześcijańską. Omawiane są pojęcia i metoda ikonograficzna, temat i treść dzieła sztuki, pojęcie atrybutu, alegorii i symbolu oraz emblematyka.
T.2 - Omówienie najważniejszych zagadnień związanych z ikonografią trynitarną.
T.3 - Przedstawienie rozwoju i kształtowanie się ikonografii chrystologicznej na przestrzeni wieków.
T.4 - Analiza najważniejszych zagadnień związanych z ikonografią angelistyczną
T.5 - Przedstawienie rozwoju ikonografii maryjnej.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student prawidłowo definiuje pojęcia dotyczące ikonografii i ikonologii; zna i rozumie terminologię z zakresu emblematyki i symboliki; ma świadomość swojej wiedzy i potrzeby ciągłego jej aktualizowania.
W_2 Student potrafi rozpoznać dzieło sztuki, jego temat i ikonografię.
W_3 Student zna podstawowe fakty z zakresu symboliki zarówno chrześcijańskiej, jak i świeckiej, historii, liturgii, filozofii i kultury literackiej epoki.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna
M.3 Film
M.4 Zajęcia terenowe

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie ustne lub pisemne bez oceny, na podstawie kolokwium. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz omówienie związanej z nim problematyki ikonograficznej i ikonologicznej w zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i właściwej identyfikacji związanych z danym dziełem, oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego przedstawienia (znajomość podstawowych faktów z zakresu symboliki zarówno chrześcijańskiej, jak i świeckiej, historii, liturgii, filozofii i kultury literackiej epoki).

Lektury podstawowe

Biernacka M., Dziubecki T., Graczyk H., Pasierb J., Maria matka Chrystusa, [w:] Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, t. 1: Nowy Testament, Warszawa 1987;
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990;
Lurker M., Słownik obrazów i symboli biblijnych, przeł. K. Romaniuk, Poznań 1989;
Ripa C., Ikonologia, Kraków 1998;
Seibert J., Leksykon sztuki chrześcijańskiej. Tematy, postacie, symbole, Kielce 2007;
Nowy leksykon sztuki chrześcijańskiej, Kielce 2013;
Zieliński Ch., Sztuka sakralna, Poznań 1960.

Lektury uzupełniające

Janicka-Krzywda U., Patron – atrybut – symbol, Poznań 1993;
Künstle K., Ikonographie der christlichen Kunst, vol. I–II, Freiburg im Breisgau 1928;
Lexikon der christlichen Ikonografie, hg. E. Kirschbaum, vol. I–VIII, Rom – Freiburg – Basel – Wien 1990;
Mâle É., L’art religieux de la fin du XVIe siècle du XVIIe siècle et du XVIIIe siècle. Étude sur l’iconographie après le Concile de Trente. Italie – France – Espagne – Flandres, Paris 1972;
Moisan Jabłońska K., Obrazowanie walki dobra ze złem, Kraków 2002;
Moisan K., Szafraniec B., Maria orędowniczka wiernych, [w:] Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, t. 2: Nowy Testament, Warszawa 1987;
Pastoureau, M. Średniowieczny świat symboli, Warszawa 2006;
Réau L., Iconographie de l’art chrétien, Paris 1955–1959;
Schiller G., Ikonographie der christlichen Kunst, Bd. 1-5;
Zapolska E., Cnoty teologiczne i kardynalne, Kraków 2000.