Wstęp do historii sztuki (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Student nabywa wiedzę o miejscu i znaczeniu sztuki w systemie nauk humanistycznych, ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej, oraz poznaje terminologie z zakresu nauk humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem aparatu pojęciowego dotyczącego materialnej, estetycznej i ideowej struktury dzieła sztuki. Poznaje też problematykę dziedzin i dyscyplin naukowych powiązanych z historią sztuki.

Treści kształcenia

T.1 - Wykład obejmuje główne wiadomości o historii sztuki jako dyscyplinie naukowej (m. in. przedmiot badań i jego przemiany historyczne; metody badawcze w ujęciu historycznym; miejsce historii sztuki wśród innych nauk i najważniejsze nauki pomocnicze; podstawowa aparatura pojęciowa i „klasyczne” metody rozpoznania i klasyfikacji dzieła sztuki).
T.2 - Wykład dostarcza wiedzę o zawodzie historyka sztuki (zakres fachowych kompetencji historyka sztuki, m.in.: muzealnictwo, konserwatorstwo i ochrona zabytków; inwentaryzacja zabytków; krytyka artystyczna; popularyzacja sztuki) i jego uwarunkowaniach społecznych i etycznych. Wykład obejmuje główne wiadomości o historii sztuki jako dyscyplinie naukowej (m. in. przedmiot badań i jego przemiany historyczne; metody badawcze w ujęciu historycznym; miejsce historii sztuki wśród innych nauk i najważniejsze nauki pomocnicze; podstawowa aparatura pojęciowa i „klasyczne” metody rozpoznania i klasyfikacji dzieła sztuki), i o zawodzie historyka sztuki (zakres fachowych kompetencji historyka sztuki, m.in.: muzealnictwo, konserwatorstwo i ochrona zabytków; inwentaryzacja zabytków; krytyka artystyczna; popularyzacja sztuki) i jego uwarunkowaniach społecznych i etycznych.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student zdobywa podstawową wiedzę o historii sztuki jako dyscyplinie naukowej.
W_2 Student zna metody badawcze w historii sztuki.
W_3 Student poznaje terminologię nauk humanistycznych.
W_4 Student poznaje kompetencje historyka sztuki w muzealnictwie, konserwatorstwie, ochronie zabytków.

UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi scharakteryzować najważniejsze metody badawcze w ujęciu historycznym.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Egzamin po II semestrze. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczeń z wszystkich przedmiotów, z którymi związany jest przedmiot Wstępu do historii sztuki. Egzamin obejmuje całość materiału przedstawionego w wykładzie, konwersatorium i ćwiczeniach i służy weryfikacji jego opanowania w stopniu co najmniej podstawowym oraz umiejętności zastosowania w praktyce głównych elementów warsztatu naukowego. W szczególności dotyczy to znajomości przedmiotu historii sztuki (zakres i przemiany pojęć „sztuka” i „dzieło sztuki”), elementów metody badawczej w ujęciu historycznym, podstawowej wiedzy o głównych naukach pomocniczych historii sztuki, przyswojenia sobie fachowej terminologii właściwej historii sztuki, opanowanie umiejętności ogólnego określenia geograficznych i czasowych współrzędnych konkretnego dzieła sztuki.

Lektury podstawowe

Wstęp do historii sztuki: przedmiot – metodologia – zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973 – zwł. rozdz. 4, 5, 7, 8, 10

Lektury uzupełniające

Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, wyd. 2. Warszawa 1976, zwł. część II;
Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948, Historia Nauki Polskiej w Monografiach t. 22;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji naukowych w XIX i XX wieku, red. A.S. Labuda, Poznań 1996
Kalinowski L., Max Dvořák i jego metoda w badaniach nad sztuką, Warszawa 1974;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice, Kraków 2005;
Panofsky E., Ikonografia i ikonologia, W: tegoż, Studia z historii sztuki, Warszawa 1971;
Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970;
Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976.