Wstęp do historii sztuki - warsztat historyka sztuki (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Celem zajęć jest wprowadzenie studentów w terminologię charakterystyczną dla historii sztuki oraz wykształcenie umiejętności datowania i rozpoznania stylistycznego na podstawie znajomości ornamentów.

Treści kształcenia

T.1 - Celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu historii sztuki, w szczególności w dziedzinie architektury i sztuk plastycznych. Na zajęciach omawiane są zasady występowania ornamentu w sztuce, w szczególności w sztuce polskiej i środkowoeuropejskiej od XVI do XVIII, będące podstawą do datowania dzieł sztuki.
T.2 - Studenci zapoznają się z podstawowymi sposobami zapisu bibliograficznego oraz poznają zasady stosowania przypisów (z uwzględnieniem wskazań opracowanych w naszym Instytucie).
T.3 - Podczas zajęć studenci uczą się analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje poznając najważniejsze bazy danych w Internecie.
T.4 - Znaczna część zajęć poświęcona jest terminologii w zakresie architektury, rzeźby i malarstwa a w szczególności wybranych gałęzi rzemiosła artystycznego. Dzięki zajęciom studenci uzyskują podstawową wiedzę w zakresie terminologii, uczą się wyszukiwać, analizować i selekcjonować informacje w zakresie historii sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł. Udział w odrębnym szkoleniu będącym częścią zajęć studenci poznają zasady prawa autorskiego. Część zajęć odbywa się w krakowskich zbiorach muzealnych. Celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu historii sztuki, w szczególności w dziedzinie architektury i sztuk plastycznych. Na zajęciach omawiane są zasady występowania ornamentu w sztuce, w szczególności w sztuce polskiej i środkowoeuropejskiej od XVI do XVIII, będące podstawą do datowania dzieł sztuki. Studenci zapoznają się z podstawowymi sposobami zapisu bibliograficznego oraz poznają zasady stosowania przypisów (z uwzględnieniem wskazań opracowanych w naszym Instytucie). Podczas zajęć studenci uczą się analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje poznając najważniejsze bazy danych w Internecie. Znaczna część zajęć poświęcona jest terminologii w zakresie architektury, rzeźby i malarstwa a w szczególności wybranych gałęzi rzemiosła artystycznego. Dzięki zajęciom studenci uzyskują podstawową wiedzę w zakresie terminologii, uczą się wyszukiwać, analizować i selekcjonować informacje w zakresie historii sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł. Udział w odrębnym szkoleniu będącym częścią zajęć studenci poznają zasady prawa autorskiego. Część zajęć odbywa się w krakowskich zbiorach muzealnych.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student opanowuje terminologię z zakresu architektury, rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego
W_2 Student poznaje zasady prawa autorskiego
W_3 Student potrafi wykorzystać wiedzę na temat ornamentów w praktycznym datowaniu i charakteryzowaniu dzieł sztuki

UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student umie posługiwać się podstawowymi elementami warsztatu naukowego (przygotowanie bibliografii, umiejętność sporządzania przypisów, elementy opisu dzieła sztuki)
U_2 Student zna i potrafi korzystać z literatury przedmiotu i z internetowych baz danych

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład ilustrowany zdjęciami
M.2 Ćwiczenia z opisu dzieła sztuki
M.3 Dyskusja moderowana przez prowadzącego
M.4 Kolokwia i testy sprawdzające
M.5 Korekta prac pisemnych

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest napisanie trzech kolokwiów obejmujących ornamentykę oraz terminologię architektury, rzeźby i malarstwa oraz rzemiosła artystycznego. W trakcie zajęć sprawdzana jest umiejętność poprawnego zapisu bibliograficznego. Sprawdzana jest umiejętność wyszukania w Internecie odpowiedniej bazy danych lub zasobu fotograficznego.

Lektury podstawowe

Kozakiewicz S. (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 1996;
Kuczyńska J., Wstęp do historii sztuki: nauki pomocnicze: historia architektury, Lublin 1988;
Zieliński Ch., Sztuka sakralna, Poznań 1960.

Lektury uzupełniające

Bernatowicz A., Niepodobne do rzeczywistości. Malowana groteska w rezydencjach Warszawy i Mazowsza 1777-1820, Warszawa 2006;
Białostocki J., Rokoko: ornament, styl i postawa, [w:] tegoż, Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978, s. 158-177 (zalecana całość książki);
Chrzanowski T., Alfabet Bierpfaffa-Falcka, Gdańsk 1998;
Grzeluk I., Słownik terminologiczny mebli, Warszawa 2000;
Irmscher G., Das Schweifwerk. Untersuchung zu einem Ornamenttypus der Zeit um 1600 im Bereich ornamentalen Vorlageblätter, Köln 1978;
Krzyżanowski L., Niderlandyzm w Gdańsku, w: Sztuka Pobrzeża Bałtyku. Materiały sesji, Warszawa 1978;
Kuczyńska J., Wstęp do historii sztuki: nauki pomocnicze: historia architektury, Lublin 1988;
Mączeński Z., Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 1997;
Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne: średniowiecze, Warszawa 2000;
Woźniak M., Uwagi o recepcji manierystycznych wzorników niderlandzkich w Gdańsku i Prusach Królewskich, w: Niderlandyzm w sztuce polskiej, red. T. Rynkowska, Warszawa 1995 (zalecany cały tom pozycji);
Wstęp do historii sztuki: materiały bibliograficzne, oprac. A. Małkiewicz, J. Ostrowski, Warszawa 1990;
Wstęp do historii sztuki: przedmiot, metodologia, zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973.