Odrodzenie sztuki witrażowej i mozaiki w XIX wieku (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuki witrażowej jako dopełnienie wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.

Treści kształcenia

T.1 - Omówienie odrodzenia witrażownictwa w Europie – kolekcjonerstwo, konserwatorstwo, poszukiwania warsztatowe, najważniejsze ośrodki i wytwórnie.
T.2 - Przedstawienie drogi do odrodzenia witrażownictwa w Polsce w XIX w. – importy i działalność firm krajowych, krakowskie witraże.
T.3 - Ukazanie tendencji reformatorskich w Europie i Polsce od końca XIX w. – nowa estetyka, indywidualności artystyczne, znaczenie współzależności formy i funkcji.
T.4 - Przedstawienie dzieł wybranych twórcy i konteksty historyczno - kulturowe.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student poznaje terminologię związaną z przedstawianą problematyką.
W_2 Student ma świadomość zachodzących przemian stylowych, koncepcji artystycznych i zna charakterystyczne przykłady.
W_3 Student potrafi wskazać cechy i ocenić znaczenie artystyczne omawianych zjawisk.
W_4 Rozumie problematykę w kontekście związków historyczno-kulturowych epoki.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna, filmy
M.3 Zajęcia terenowe

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie bez oceny.
Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie testu sprawdzającego nabytą wiedzę.

Lektury podstawowe

Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w Krakowie. Dzieła i twórcy, „Krakowska Teka Konserwatorska” 5, 2005;
Dziedzictwo polskiej sztuki witrażowej, red. J. Budyn-Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2000;
Ertman M., Łódzkie witraże, Łódź 1998;
Gajewska-Prorok S., Oleszczuk S., Witraże na Śląsku. XIX i pierwsza połowa XX wieku, Leipzig 2001;
Pawłowska K., Witraże w kamienicach krakowskich z przełomu wieków XIX i XX, Kraków 1994;
Szybisty T., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX, cz. IV. Malarstwo witrażowe, Kraków 2012.

Lektury uzupełniające

Adamowicz T., Witraże fryburskie Józefa Mehoffera. Monografia zespołu [Studia z Historii Sztuki”, t. XXXIII], Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1982;
Bałus W., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX . Część II, Matejko i Wyspiański [Ars Vetus et Nova, t. XXVI], Kraków 2007;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Działalność Franciszka Białkowskiego i Władysława Skibińskiego. Przyczynek do badań nad dziejami warszawskich pracowni witrażowniczych, „Sacrum et Decorum” 5, 2012;
Frycz J. Odrodzenie sztuki witrażowej w XIX i XX wieku, „Szkło i ceramika” 25, 1975, nr 6;
Laskowski A., „Ku estetycznej stronie zawodu…” rola architektów w odrodzeniu sztuki witrażowej w Galicji na przełomie XIX i XX wieku, „Rocznik Krakowski” 73, 2007;
Ławicka M., Zapomniana pracownia. Wrocławski instytut witrażowy Adolpha Seilera (1846-1945), Wrocław 2002;
Polska sztuka witrażowa w Polsce, red. J. Budyn-Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2002;
Witraż w architekturze, architektura na witrażu, red. J. Budyn-Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2011;
Witraże secesyjne. Tendencje i motywy, red. T. Szybisty, Kraków – Legnica 2011;
Witraże w obiektach zabytkowych. Między konserwacją a sztuką współczesną, red. J. Budyn – Kamykowska, Kraków-Malbork 2009.