Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej polskiej (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Celem zajęć jest ugruntowanie i poszerzenie wiedzy zdobywanej przez studentów w czasie wykładów z historii sztuki nowożytnej polskiej w szerszym europejskim kontekście kulturowym i religijnym oraz kształcenie praktycznych umiejętności warsztatowych historyka sztuki

Treści kształcenia

T.1 - Student pogłębia wiedzę na temat wpływu na rozwój nowożytnej sztuki polskiej ważnych ośrodków artystycznych: Norymbergii, Augsburga, Antwerpii i Pragi.
T.2 - europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej, zapoznając się z dziełami sztuki, które wykonane zostały z wykorzystaniem rycin, służących za wzór. Student poznaje różne sposoby posługiwania się rycinami - wzorowanie się na jednej rycinie, kompilowanie fragmentów odwzorowanych z kilku rycin, wierne i swobodne naśladowanie wzoru graficznego.
T.3 - Student zapoznaje się z postanowieniami Soboru Trydenckiego dotyczącymi sztuki i zdobywa wiedzę na temat ich wdrażania oraz wpływu na sztukę polską.
T.4 Student zapoznaje się z recepcją twórczości ważnych artystów europejskich: M. de Vosa, P. P. Rubensa i A. Pozza i zdobywa wiedzę na temat rodzajów recepcji. Celem zajęć jest uzupełnienie i poszerzenie zakresu wiedzy zdobywanej przez studentów w czasie wykładów z historii sztuki nowożytnej polskiej. Studenci przygotowują i prezentują referaty w oparciu o literaturę przedmiotu (student uzyskuje szczegółowy wykaz podstawowej literatury przedmiotu od prowadzącego zajęcia). Prezentacja referatu poprzedzona jest konsultacją z prowadzącym zajęcia. Omawiane są następujące zagadnienia: - niderlandyzm w sztuce polskiej, - wpływ środowisk artystycznych Antwerpii, Norymbergi i Augsburga na sztukę polską, - recepcja sztuki praskiej z czasów cesarza Rudolfa II w Polsce. Szeroko omawiana i dyskutowana jest rola europejskiej grafiki i jej recepcja w sztuce polskiej, recepcja najważniejszych traktatów architektonicznych i wzorników w sztuce polskiej. W trakcie ćwiczeń poruszane są zagadnienia związane z wdrażaniem postanowień soboru trydenckiego w Polsce, modernizacji wnętrz kościołów w 1 poł. XVII w., „neogotyku” około 1600 r. w sztuce polskiej, znaczenia twórczości Tomasza Dolabelli oraz problematyka artystyczna malarstwa ściennego od XVI do XVIII. Studenci poznają terminologię nauk humanistycznych z zakresu i obszaru omawianego na zajęciach, uczą się rozpoznawać różne rodzaje dzieł sztuki, przeprowadzać ich krytyczną analizę, interpretację z zastosowaniem podstawowych metod. Podczas moderowanej przez prowadzącego dyskusji nad referowanym tematem studenci nabierają umiejętności merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem literatury oraz formułowania własnych wniosków. Pisemna praca referowana na zajęciach zostaje poddana pod dyskusję i ocenę prowadzącego, dzięki czemu student uświadamia sobie zakres swojej wiedzy i kwalifikacje warsztatowe, potrzebę dalszego wzbogacania swojej wiedzy i umiejętności oraz kompetencji personalnych i społecznych. Uczestnicząc w zajęciach w grupie student przybiera różne w niej role, zarówno w zakresie krytyki cudzych poglądów, jak obrony własnych. Wizyty w krakowskich muzeach i galeriach kształcą u studentów potrzebę aktywnego uczestniczenia w bieżących życiu kulturalnym.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student zna i rozumie właściwą terminologię, poznaje ikonografię dzieł i ich treści ideowe.
W_2 Student potrafi datować i właściwie klasyfikować i interpretować pod względem stylowym zabytek.
W_3 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z prawa autorskiego.

UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student umie sporządzać opracowanie pisemne, potrafi wyszukiwać informacje, dokonywać analizy problemu, oceny i selekcji materiału.
U_2 Student potrafi rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
U_3 Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków.
U_4 Student posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł.
U_5 Student umie przygotować wystąpienia ustne w języku polskim, dotyczące zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł.
U_6 Student ma świadomość zakresu swojej wiedzy z dziedziny historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę dalszego, ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistycznym, jak też kompetencji personalnych i społecznych.

KOMPETENCJE
K_1 Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
K_2 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Prezentacja referatów przygotowanych przez studentów, dyskusja nad zaprezentowanymi referatami
M.3 Zajęcia terenowe
M.4 Prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest systematyczne i aktywne uczestnictwo w zajęciach, opracowanie i zaprezentowanie jednego zaleconego przez prowadzącego zagadnienia szczegółowego, poddanego w czasie zajęć pod dyskusję, zaliczenie kolokwium z umiejętności rozpoznania i osadzenia w kontekście artystycznym (datowanie, środowisko) dzieła na podstawie cech stylowych.

Lektury podstawowe

Literatura przedmiotu będzie efektem samodzielnych poszukiwań studenta, uzupełnionych w trakcie konsultacji.

Lektury uzupełniające

Literatura przedmiotu będzie efektem samodzielnych poszukiwań studenta, uzupełnionych w trakcie konsultacji.