Historia sztuki XIX wieku polskiej (2014/15)
Sylabus
- Tytuł zajęć: Historia sztuki XIX wieku polskiej
- Rok akademicki: 2014/15 Zajęcia dostępne w ramach przedmiotu:
- - Historia sztuki XIX wieku polskiej [na kierunku:] Historia sztuki, studia pierwszego stopnia (licencjackie), stacjonarne, III rok, semestr zimowy [drukuj sylabus]
- [prowadzący wykład:30h/e/3ECTS]: dr Barbara Ciciora-Czwórnóg
- [prowadzący wykład:30h/e/3ECTS]: dr Barbara Ciciora-Czwórnóg
- Osoba odpowiedzialna za treść sylabusa: dr Barbara Ciciora-Czwórnóg
Sylabus
Wymagania wstępne
BRAK
Cele
Celem zajęć jest wyrobienie umiejętności periodyzacji sztuki polskiej wieku XIX i jej dziejów, wraz ze wskazaniem nurtów, tendencji oraz twórców.
Treści kształcenia
T.1 - Wprowadzenie do historii sztuki polskiej w XIX wieku
T.2 - Rozwój sztuki polskiej w XIX wieku
T.3 - Periodyzacja, wpływy obce oraz autonomiczność sztuki polskiej Celem zajęć jest zapoznanie uczestników wykładu z problemami odnoszącymi się do rozwoju sztuki polskiej w wieku XIX, również w kontekście sztuki europejskiej. Nacisk kładziony jest przede wszystkim na malarstwo, choć omawiane są również rzeźba i architektura, oraz rzemiosło artystyczne.
Wiedza i umiejętności nabywane podczas wykładu mają umożliwić rozpoznawać i opisywać poszczególne epoki, style, tendencje i maniery sztuki polskiej wieku XIX. Pozwolą one w przyszłości wykonywać zawody i profesje związane z historią sztuki, np. podczas pracy w urzędach konserwatorskich, instytucjach ochrony dziedzictwa narodowego, firmach konserwatorskich, odpowiednich wydziałach urzędów miejskich itp. Podczas zajęć studenci nabywają umiejętności posługiwania się właściwą terminologią z zakresu sztuki polskiej w. XIX, polegającą m.in. na wskazaniu periodyzacji, tematyki i ikonografii). W wyniku przeprowadzonych zajęć studenci potrafią powiązać zjawiska artystyczne typowe dla sztuki ziem polskich z kontekstem kulturowym i historycznym. W trakcie zajęć studenci poznają różnorodne metody analizy dzieł sztuki powszechnej od klasycyzmu do modernizmu.
T.2 - Rozwój sztuki polskiej w XIX wieku
T.3 - Periodyzacja, wpływy obce oraz autonomiczność sztuki polskiej Celem zajęć jest zapoznanie uczestników wykładu z problemami odnoszącymi się do rozwoju sztuki polskiej w wieku XIX, również w kontekście sztuki europejskiej. Nacisk kładziony jest przede wszystkim na malarstwo, choć omawiane są również rzeźba i architektura, oraz rzemiosło artystyczne.
Wiedza i umiejętności nabywane podczas wykładu mają umożliwić rozpoznawać i opisywać poszczególne epoki, style, tendencje i maniery sztuki polskiej wieku XIX. Pozwolą one w przyszłości wykonywać zawody i profesje związane z historią sztuki, np. podczas pracy w urzędach konserwatorskich, instytucjach ochrony dziedzictwa narodowego, firmach konserwatorskich, odpowiednich wydziałach urzędów miejskich itp. Podczas zajęć studenci nabywają umiejętności posługiwania się właściwą terminologią z zakresu sztuki polskiej w. XIX, polegającą m.in. na wskazaniu periodyzacji, tematyki i ikonografii). W wyniku przeprowadzonych zajęć studenci potrafią powiązać zjawiska artystyczne typowe dla sztuki ziem polskich z kontekstem kulturowym i historycznym. W trakcie zajęć studenci poznają różnorodne metody analizy dzieł sztuki powszechnej od klasycyzmu do modernizmu.
Efekty kształcenia
WIEDZA
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej
W_2 Student zna terminologię z zakresu sztuki polskiej XIX wieku na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu historii sztuki polskiej XIX wieku.
W_3 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą historię sztuki polskiej XIX wieku.
UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki polskiej XIX wieku z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U_2 Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki polskiej XIX wieku oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych.
U_3 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K_2 Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.
K_3 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K_4 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej
W_2 Student zna terminologię z zakresu sztuki polskiej XIX wieku na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu historii sztuki polskiej XIX wieku.
W_3 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą historię sztuki polskiej XIX wieku.
UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki polskiej XIX wieku z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U_2 Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki polskiej XIX wieku oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych.
U_3 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K_2 Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.
K_3 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K_4 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
Metody dydaktyczne
M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna lub zajęcia terenowe
M.2 Prezentacja multimedialna lub zajęcia terenowe
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia
Egzamin z oceną. Egzamin ustny - w formie rozmowy, w terminie przewidzianym sesją i ustalonym przez prowadzącego. Rozmowa sprawdza wiedzę i kompetencje studenta, odnoszące się do treści przekazywanych na wykładzie oraz w trakcie lektury prac naukowych, włączonych do zestawu bibliografii obowiązkowej.
Lektury podstawowe
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. III, Warszawa 1988;
Wallis M., Secesja, Warszawa 1987;
Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX, Kraków 1987 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVIII);
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982;
Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności, Warszawa 1972;
Historia sztuki polskiej, red. Dobrowolski T., t. III, Kraków 1965;
Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie. 1764-1964, t. I-II, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1957-1964;
Lorentz S., Rottermund A., Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984.
Wallis M., Secesja, Warszawa 1987;
Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX, Kraków 1987 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVIII);
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982;
Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności, Warszawa 1972;
Historia sztuki polskiej, red. Dobrowolski T., t. III, Kraków 1965;
Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie. 1764-1964, t. I-II, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1957-1964;
Lorentz S., Rottermund A., Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984.
Lektury uzupełniające
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX, Kraków 1979 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XV);
Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna, Kraków 1981 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVI);
Ostrowska-Kębłowska Z., Tak zwana technologiczna estetyka Schinkla, [w:] Sztuka a technika, Materiały Sesji SHS, Warszawa 1991;
Zgórniak M., Matejko w Paryżu, Kraków 1998;
Jaroszewski T., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Warszawa 1971;
Porębski M., Interregnum. Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX wieku, Warszawa 1975;
Sztuka Krakowa i Galicji w wieku XIX, red. Bałus W., Kraków 1991;
Krakowski P., Architektura neogotycka w Krakowie, FHA, XX, 1984, s. 137-181.
Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna, Kraków 1981 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVI);
Ostrowska-Kębłowska Z., Tak zwana technologiczna estetyka Schinkla, [w:] Sztuka a technika, Materiały Sesji SHS, Warszawa 1991;
Zgórniak M., Matejko w Paryżu, Kraków 1998;
Jaroszewski T., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Warszawa 1971;
Porębski M., Interregnum. Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX wieku, Warszawa 1975;
Sztuka Krakowa i Galicji w wieku XIX, red. Bałus W., Kraków 1991;
Krakowski P., Architektura neogotycka w Krakowie, FHA, XX, 1984, s. 137-181.