Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku polskiej (2014/15)
Sylabus
- Tytuł zajęć: Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku polskiej
- Rok akademicki: 2014/15 Zajęcia dostępne w ramach przedmiotu:
- - Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku polskiej [na kierunku:] Historia sztuki, studia pierwszego stopnia (licencjackie), stacjonarne, III rok, semestr zimowy [drukuj sylabus]
- [prowadzący ćwiczenia:30h/zo/2ECTS]: dr Barbara Ciciora-Czwórnóg
- [prowadzący ćwiczenia:30h/zo/2ECTS]: dr Barbara Ciciora-Czwórnóg
- Osoba odpowiedzialna za treść sylabusa: dr Barbara Ciciora-Czwórnóg
Sylabus
Wymagania wstępne
Uczestnictwo w wykładzie dotyczącym sztuki polskiej wieku XIX
Cele
Celem zajęć jest wytworzenie umiejętności nakreślenia problematyki artystycznej dzieł sztuki polskiej wieku XIX w oparciu o lektury obowiązkowe oraz własne przemyślenia
Treści kształcenia
T.1 - Wprowadzenie do historii sztuki polskiej w XIX wieku
T.2 - Rozwój sztuki polskiej w XIX wieku
T.3 - Periodyzacja, wpływy obce oraz autonomiczność sztuki polskiej Celem zajęć jest wyrobienie w studentach nawyku odwiedzania tych ekspozycji artystycznych, które mogą być niezbędne we własnych poszukiwaniach naukowych. Ponadto zadaniem zajęć jest ugruntowanie wiedzy i wpojenie umiejętności jej wykorzystania – w zakresie określenia stylu, tendencji lub związków sztuki polskiej XIX wieku z innymi ośrodkami artystycznymi Europy. Zajęcia służą dokładniejszemu poznaniu terminologii z zakresu sztuki polskiej omawianego okresu. Przygotowując pisemną pracę nabywa umiejętność posługiwania się dostępną literaturą naukową, różnorodnymi metodami analizy, pojęciami właściwymi dla dyscypliny. Ćwiczenia kształtują umiejętność rozpoznania dzieł, ich znaczeń, miejsca w procesie historyczno-kulturowym. Zajęcia grupowe umożliwiają studentom podjęcie merytorycznej dyskusji nad omawianym zagadnieniem, z krytycznym podejściem do prezentowanych tekstów, współczesnych wydarzeń kulturalnych i muzealnych.
T.2 - Rozwój sztuki polskiej w XIX wieku
T.3 - Periodyzacja, wpływy obce oraz autonomiczność sztuki polskiej Celem zajęć jest wyrobienie w studentach nawyku odwiedzania tych ekspozycji artystycznych, które mogą być niezbędne we własnych poszukiwaniach naukowych. Ponadto zadaniem zajęć jest ugruntowanie wiedzy i wpojenie umiejętności jej wykorzystania – w zakresie określenia stylu, tendencji lub związków sztuki polskiej XIX wieku z innymi ośrodkami artystycznymi Europy. Zajęcia służą dokładniejszemu poznaniu terminologii z zakresu sztuki polskiej omawianego okresu. Przygotowując pisemną pracę nabywa umiejętność posługiwania się dostępną literaturą naukową, różnorodnymi metodami analizy, pojęciami właściwymi dla dyscypliny. Ćwiczenia kształtują umiejętność rozpoznania dzieł, ich znaczeń, miejsca w procesie historyczno-kulturowym. Zajęcia grupowe umożliwiają studentom podjęcie merytorycznej dyskusji nad omawianym zagadnieniem, z krytycznym podejściem do prezentowanych tekstów, współczesnych wydarzeń kulturalnych i muzealnych.
Efekty kształcenia
WIEDZA
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki polskiej w XIX wieku, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej.
W_2 Student zna terminologię z zakresu historii sztuki polskiej XIX w na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu historii sztuki polskiej XIX wieku.
W_3 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą historię sztuki polskiej w XIX wieku.
UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki polskiej XIX w. z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U_2 Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki polskiej XIX w. oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych.
U_3 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K_2 Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.
K_3 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K_4 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
K_5 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki polskiej w XIX wieku, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej.
W_2 Student zna terminologię z zakresu historii sztuki polskiej XIX w na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu historii sztuki polskiej XIX wieku.
W_3 Student ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą historię sztuki polskiej w XIX wieku.
UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki polskiej XIX w. z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U_2 Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki polskiej XIX w. oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych.
U_3 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
KOMPETENCJE
K_1 Student ma świadomość swojej wiedzy z zakresu historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
K_2 Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.
K_3 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K_4 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
K_5 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.
Metody dydaktyczne
M.1 Wykład
M.2 Prezentacja multimedialna lub zajęcia terenowe
M.3 Dyskusja problemowa
M.2 Prezentacja multimedialna lub zajęcia terenowe
M.3 Dyskusja problemowa
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia
Zaliczenie z oceną. Kryterium pierwszym, zgodnie z wymogami regulaminu studiów, jest systematyczne uczęszczanie na zajęcia ćwiczeniowe; następnie brana jest pod uwagę aktywność studenta podczas prowadzonych zajęć; w trzeciej kolejności jego samodzielność w formułowaniu wniosków, logika konstruowania pytań i poszukiwania na nie odpowiedzi.
Lektury podstawowe
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. III, Warszawa 1988;
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982;
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX, Kraków 1979 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XV);
Historia sztuki polskiej, red. Dobrowolski T., t. III, Kraków 1965;
Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie. 1764-1964, t. I-II, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1957-1964;
Lorentz S., Rottermund A., Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984.
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982;
Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX, Kraków 1979 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XV);
Historia sztuki polskiej, red. Dobrowolski T., t. III, Kraków 1965;
Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie. 1764-1964, t. I-II, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1957-1964;
Lorentz S., Rottermund A., Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984.
Lektury uzupełniające
Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna, Kraków 1981, (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVI);
Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX, Kraków 1987 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVIII);
Porębski M., Interregnum. Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX wieku, Warszawa 1975;
Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności, Warszawa 1972;
Jaroszewski T., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Warszawa 1971;
Ryszkiewicz A., Malarstwo polskie. Romantyzm-historyzm-realizm, Warszawa 1989;
Frycz J., Restauracja i konserwacja zabytków architektury w Polsce w latach 1795-1918, Warszawa 1975;
Purchla J., Jak powstał nowoczesny Kraków, Kraków 1990.
Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX, Kraków 1987 (Zeszyty Naukowe UJ, Prace z Historii Sztuki, XVIII);
Porębski M., Interregnum. Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX wieku, Warszawa 1975;
Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności, Warszawa 1972;
Jaroszewski T., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Warszawa 1971;
Ryszkiewicz A., Malarstwo polskie. Romantyzm-historyzm-realizm, Warszawa 1989;
Frycz J., Restauracja i konserwacja zabytków architektury w Polsce w latach 1795-1918, Warszawa 1975;
Purchla J., Jak powstał nowoczesny Kraków, Kraków 1990.