Historia estetyki (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Znajomość historii powszechnej i historii sztuki na poziomie maturalnym. Znajomość metodologii historii sztuki. Znajomość historii filozofii na poziomie podstawowym.

Cele

Przybliżenie studentom podstawowej wiedzy z zakresu historii i teorii estetyki (jej metod i przedmiotu), ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych dla tej dyscypliny kategorii: dzieło sztuki, sztuka - antysztuka; stosunek sztuki do rzeczywistości; przeżycie estetyczne; wartość artystyczna - wartość estetyczna; koncepcje twórczości i definiowanie roli artysty w myśli filozoficznej i w praktyce artystycznej (w ujęciu historycznym).

Treści kształcenia

T.1 - Antyczne rozumienie sztuki i estetyki od czasów najdawniejszych do Plotyna.
T.2 - Estetyka średniowieczna od czasów św. Augustyna do pism Dantego i Petrarki
T.3 - Estetyka nowożytna w dobie renesansu, baroku i oświecenia.
T.4 - Kształtowanie się estetyki w czasach współczesnych od przełomu XIX/XX w. do dziś.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii estetyki, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej.
W_2 Student zna terminologię z zakresu historii estetyki na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną znajomość teorii estetycznych i metodologii estetyki.
W_3 Student zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych dzieł sztuki w kontekście wartości estetycznych.
W_4 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady prawa autorskiego oraz zarządzania zasobami własności intelektualnej.

UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii estetyki z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.
U_2 Student posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie historii estetyki.
U_3 Student potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające założenia historii estetyki w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
U_4 Student posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach.
U_5 Student potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami z zakresu historii sztuki oraz dziedzin nauki i dyscyplin pokrewnych oraz niespecjalistami, w języku polskim i języku obcym, a także popularyzować wiedzę o humanistyce oraz wytworach kultury i jej instytucjach.
U_6 Student posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych i wystąpień ustnych w języku polskim, uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki.

KOMPETENCJE
K_1 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki, szczególnie w ochronie dziedzictwa kulturowego i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki.
K_2 Student systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład
M.2 Dyskusja problemowa
M.3 Prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną.
1) Przygotowanie indywidualnej pracy pisemnej, której treścią jest analiza estetyczna wybranego dzieła sztuki.
2) Kolokwium końcowe - ustne lub pisemne, w czasie którego student będzie miał za zadanie omówić dwa wybrane zagadnienia. Kryterium oceny stanowi znajomość i umiejętność praktycznego zastosowania historycznych i współczesnych estetyk w opisie subiektywnego doświadczenia estetycznego.

Lektury podstawowe

Gołaszewska M., Zarys estetyki, Kraków 1973;
Gołaszewska M., Estetyka i antyestetyka, Warszawa 1989;
Gołaszewska M., Estetyka współczesności, Kraków 2001;
Ingarden R., Studia z estetyki, T. I-III, Warszawa 1966;
Tatarkiewicz Wł., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988;
Tatarkiewicz Wł., Historia estetyki, Warszawa 1985 (T. I), 1988 (T. II), 1991 (T. III).

Lektury uzupełniające

Chmielowski F., Hermeneutyczny wymiar podstawowych pytań estetyki, w: Estetyki filozoficzne XX wieku, red. K. Wilkoszewska, Kraków 2000;
Dewey J., Sztuka jako doświadczenie, Wrocław 1975;
Eco U., Sztuka, Kraków 2000;
Morawski S., Główne nurty estetyki XX wieku, Wrocław 1992;
Rzepińska M., Historia koloru, T. I – II, Warszawa 2009; Wilkoszewska K., Sztuka jako rytm Życia, Kraków 2003.