Historia technik artystycznych (architektura i rzeźba) (2014/15)


Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Celem jest przekazanie podstawowej wiedzy na temat technik artystycznych i ich dziejów. Omówione zostaną techniki architektoniczne i budowlane oraz rzeźbiarskie.

Treści kształcenia

T.1 - Rzeźba w kamieniu: twarde kamienie, granit, porfir.
T.2 - Wapień i piaskowiec w praktyce artystycznej.
T.3 - Rzeźba w drewnie.
T.4 - Rzeźba w gipsie, wosku.
T.5 - Rzeźba odlewana ze stopów metali.
T.6 - Czynniki determinujące formę architektoniczną.
T.7 - Kamień, cegła, drewno jako materiały budowlane.
T.8 - Konstrukcje murowane i drewniane.
T.9 - Żelazo w praktyce architektonicznej.
T.10 - Typy przekryć oraz otworów okiennych i portali.
T.11 - Konstrukcja i pokrycie dachów w budowlach historycznych.
T.12 - Historyczne systemy grzewcze, komunikacyjne, sanitarne.
T.13 - Typy rysunków architektonicznych i ich rozwój historyczny.
T.14 - Historyczne traktaty technologiczne i podręczniki technik artystycznych.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Student potrafi rozpoznać rożne rodzaje technik artystycznych.
W_2 Student umie przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację technik artystycznych w kontekście historycznym.

KOMPETENCJE
K_1 Student potrafi ocenić wartość zabytków dziedzictwa kulturowego i ma świadomość konieczności ich ochrony.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład problemowy
M.2 Prezentacja multimedialna
M.3 Zajęcia terenowe
M.4 Dyskusja

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną.
Kryterium wstępnym zaliczenia przedmiotu jest obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności). Ocena na postawie sprawdzianu pisemnego.

Lektury podstawowe

Borusiewicz W., Budownictwo murowane w Polsce, Warszawa – Kraków 1985 (lub kolejne wydania);
Gimpel J., Jak budowano w średniowieczu, Warszawa 1968;
Mączeński Z., Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 1956;
Tłoczek I., Polskie budownictwo drewniane, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980;
Werner J., Podstawy technologii malarstwa i rzeźby (odpowiednie części);
Słownik terminologiczny sztuk pięknych (pod red. S. Kozakiewicza) Warszawa 1974 (lub kolejne wydania).

Lektury uzupełniające

Penny N., The Materials of Sculpture, New Heaven and London 1993;
Sygietyńska H., Kamień w architekturze i rzeźbie Warszawy, Warszawa 1978;
Tatarkiewicz W., Czarny marmur w Krakowie, „Prace Komisji Historii Sztuki", X, 1952;
Tołwiński T., Urbanistyka, t. I-II, Warszawa 1937;
Witruwiusz, O Architekturze ksiąg dziesięć, (tłum K. Kumaniecki, wstęp A. Sadurska) Warszawa 2004;
Wróbel W., Zarys dziejów budowy miast w Polsce, Warszawa 1971;
Wyrobisz A., Budownictwo murowane w Małopolsce w XIV, XV w., Wrocław 1963 (Studia z dziejów rzemiosła i przemysłu, t. III);
Wyrobisz A., Stan badań nad historią budownictwa w Polsce do końca XVIII w., Wrocław 1964 (Studia z dziejów rzemiosła i przemysłu, t. IV);
Montagu J., Roman Baroque Sculpture. The Industry of Art, New Haven – London 1993;
Lipińska A., Wewnętrzne światło. Południowoniderlandzka rzeźba w Europie Środkowowschodniej, Wrocław 2007;
Huth H., Künstler und Werkstatt der Spätgotik, Darmstadt 1967.