Proseminarium z historii sztuki nowożytnej (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Zaliczenie przedmiotu „Wstęp do historii sztuki” (wykład i konwersatorium).

Cele

Wdrożenie studenta do pracy naukowej: prowadzenia kwerend źródłowych i bibliograficznych, opisywania i analizowania różnorodnych dzieł sztuki nowożytnej, redagowania tekstu, jego publicznej prezentacji i umiejętności prowadzenia dyskusji.

Treści kształcenia

T.1 - Napisanie pracy proseminaryjnej na temat uzgodniony z prowadzącym, prezentacja na proseminarium, udział w dyskusji nad własna pracą i pracami kolegów.
T.2 - Ćwiczenie opisu oraz wieloaspektowej analizy dzieła sztuki.
T.3 - Stosowanie właściwej terminologii.
T.4 - Stosowanie właściwych metod badawczych, w tym prowadzenie kwerend bibliograficznych i ewentualnie źródłowych. Na początku semestru student wybiera jedno zagadnienie o charakterze problemowym do opracowania w ciągu pierwszego semestru oraz temat pracy (z reguły monograficzne opracowanie zabytku), którą prezentuje w semestrze letnim. W trakcie zajęć doskonalony jest zapis bibliograficzny, terminologia typowa dla sztuki nowożytnej, umiejętność budowy stanu badań, a w szczególności opis różnych dzieł sztuki oraz elementy analizy formalno-stylistycznej, genetycznej, ikonograficznej. Dyskusja nad zagadnieniami zaproponowanymi na początku zajęć służy uwrażliwieniu studentów w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego. Częścią zajęć są wizyty w krakowskich muzeach oraz wybranych galeriach, dzięki czemu studenci mają możliwość uczestniczenia w życiu kulturalnym miasta i regionu. Zajęcia odbywane w jednym z wybranych archiwów pozwalają studentowi zapoznać z zasadami korzystania z archiwów. Prezentacja referatu na temat zaproponowany przez prowadzącego oraz dyskusja uczy selekcji i analizy materiału naukowego, samodzielnego zdobywania wiedzy, jak i rozwija umiejętności badawcze. Dzięki opracowaniu monograficznego dzieła student opanowuje podstawowe umiejętności: analizy i interpretacji dzieła sztuki, wyszukiwania i analizowania materiału, analizy problemów badawczych, zdobywania wiedzy, posługiwania się podstawowymi umiejętnościami teoretycznymi i pojęciami w ochronie dóbr kultury. Temu celowi służą również zajęcia zapoznające studentów z bazami danych i internetowymi fototekami. Dzięki analizie wybranych źródeł z epoki student nabywa wiedzy o kontekście kulturowym dzieł z epoki nowożytne.

Efekty kształcenia

WIEDZA
W_1 Umiejętność analizowania i interpretowania dzieł sztuki nowożytnej.
W_2 Umiejętność prawidłowego posługiwania się terminologią dotyczącą sztuki nowożytnej.

UMIEJĘTNOŚCI
U_1 Umiejętność prowadzenia kwerend bibliograficznych i źródłowych oraz krytycznej analizy różnorodnych informacji.
U_2 Umiejętność zredagowania pracy w oparciu o przeprowadzone badania.

Metody dydaktyczne

M.1 Wykład: metodologia pracy naukowej, konstrukcja pracy, skrótowa prezentacja wybranych, przykładowych tematów; indywidualne konsultacje z seminarzystami.
M.2 Prezentacja prac proseminaryjnych przez studentów, dyskusja
M.3 Zajęcia terenowe jako uzupełnienie zarówno wykładów, jak prezentacji prac seminaryjnych (dotyczących zagadnień związanych ze sztuką nowożytna Krakowa).

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie bez oceny. Warunek: regularne uczęszczanie na zajęcia, opracowanie i publiczna prezentacja pracy proseminaryjnej (wykazanie się umiejętnościami prowadzenia kwerendy bibliograficznej oraz opisu dzieła sztuki), aktywny udział w dyskusjach.

Lektury podstawowe

Literatura – wskazywana przez prowadzącego i pozyskiwana przez studenta w toku samodzielnych kwerend – zależna od tematu pracy

Lektury uzupełniające

Literatura – wskazywana przez prowadzącego i pozyskiwana przez studenta w toku samodzielnych kwerend – zależna od tematu pracy