Analiza dzieł muzyki religijnej II (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Znajomość zasad muzyki, podstawowe wiadomości z zakresu historii form muzycznych, harmonii, kontrapunktu, rozumienie łacińskich tekstów mszy i requiem.

Cele

Dogłębne i obiektywne podejście do poszczególnych gatunków dzieł muzyki religijnej. Właściwe ich rozumienie, poznanie, co winno owocować przygotowaniem do ich propagowania i lepszego, bardziej świadomego wykonywania.

Treści kształcenia

T_1 odczas zajęć student zapoznaje się z najważniejszymi przykładami dzieł oratoryjnych ostatnich 500 lat. Analizuje komponenty dzieł, ich wzajemne uwarunkowania, różne sposoby stosowania przez kompozytorów. W miarę zainteresowania studentów, istnieje możliwość zastąpienia tematu oratorium tematem motetu, jego źródeł w praktyce tropowania, motetu konduktowego, frankońskiego, z techniką imitacyjną, fugowaną, wielochórowego, koncertującego, kantatowego, motetu klasycznego i z czasów późniejszych (A. Brucknera, F. Poulenca, M. Duruflé).
1. Analizie poddane są: z XVII w. oratoria włoskie (Emilio de Cavalieri – Rappresentazione di Anima e di Corpo; Giacomo Carissimi – Jefte; Alessandro Stradella – Święty Jan Chrzciciel; Alessandro Scarlatti – Święty Kazimierz, król Polski); francuskie (Marc Antoine Charpentier – Oratorio de Noël) i niemieckie (Heinrich Schütz – Historia der Aufferstehung; Die sieben Worte; Historia der Geburst Jesu Christi; Johann Adolf Hasse – La conversione di Sant’Agostino).
T_2 Trzy oratoria Jana Sebastiana Bacha (Weihnachtsoraotium; Osteroratorium; Himmelfahrtsoratorium)
T_3 Klasyczna forma oratorium Jerzego Fryderyka Händla (Izrael w Egipcie; Mesjasz; Juda Machabeusz), Józefa Haydna (Die Schöpfung; Jahreszeiten) Ludviga van Beethovena (Christus am Ölberge), Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego (Chrystus; Eliasz).
T_4 Oratoria XX w.: Arthura Honeggera (Święta Joanna na Stosie) i Krzysztofa Pendereckiego (Siedem bram Jerozolimy).

Efekty kształcenia

WIEDZA
Ew_1 Student charakteryzuje rodzaj oratorium barokowego w zależności od środowiska powstania
Ew_2 Student dostrzega praktykę parodii, kontrafaktur i ich wartości w nowej funkcji muzyczno-religijnej

UMIEJĘTNOŚCI
Eu_1 Student poznaje klasyczną postać oratorium i jego odmiany na przykładzie dzieł J.F. Haendla i J. Haydna

KOMPETENCJE
Ek_1 Student staje się otwarty na wyrażanie treści i przeżyć religijnych nowym językiem muzycznym

Metody dydaktyczne

M_1 Wykład problemowy, praca z tekstem nutowym,
M_2 analiza przypadków, praca w grupach
M_3 prezentacja nagrań CD i DVD

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

W_1 Kolokwium pisemne
W_2 Test sprawdzający wiedzę
Zaliczenie z oceną

Lektury podstawowe

Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, red. Teresa Malecka, Kraków 1990.
Chłopicka Regina, Krzysztof Penderecki – Między sacrum a profanum. Studia nad twórczością wokalno-instrumentalną, Kraków 2000
Chomiński Józef, Wilkowska-Chomińska Krystyna, Formy muzyczne. Wielkie formy wokalne, t. V, PWM, Kraków 1984
Frączkiewicz Aleksander, Skołyszewski Franciszek, Formy muzyczne, t. I-II, PWM, Kraków 1988
Dürr Alfred, Kantaty Jana Sebastiana Bacha, przekł. Andrzej A. Teske, Wydawnictwo Polihymnia, Lublin 2004
Dobrzańska Zofia, Izorytmiczna koncepcja dzieła muzycznego, PWM, Kraków 1988
Dobrzańska-Fabiańska Zofia, Polifonia średniowiecza, Musica Iagellonica, Kraków 2009
Einstein Alfred, Mozart. Człowiek i dzieło, przekł. Adam Rieger, PWM, Kraków 1975
Harnoncourt Nikolaus, Dialog muzyczny. Rozważania o Monteverdim, Bachu i Mozarcie, przekł. Magdalena Czajka, Fundacja „Ruch Muzyczny”, Warszawa 1999
Harnoncourt Nikolaus, Muzyka mową dźwięków, przekł. Magdalena Czajka, Fundacja „Ruch Muzyczny”, Warszawa 1995
Hogwood Christopher, Händel, wyd. Astraia, Kraków 2009
Kisiel Anna, Koncepcja retoryczna «Pasji według św. Mateusza» Jana Sebastiana Bacha, Poznań 2003
Mrowiec Karol, Pasje wielogłosowe w muzyce polskiej XVIII wieku, Kraków 1972.
Poźniak Włodzimierz, Pasja chorałowa w Polsce, Nasza Przeszłość, t. 3, Kraków 1947, s. 37-91.
Rolland Romain, Haendel, przekł. Michalina Jarocińska, PWM, Kraków 1985
Schweitzer Albert, Johann Sebastian Bach, przekł. Maria Kurecka, Witold Wirpsza, PWM, Kraków 1972, 1987
Wolff Christoph, Johann Sebastian Bach, Warszawa 2011

Partytury i nagrania omawianych utworów.

Lektury uzupełniające

Lisecki Wiesław, Vademecum muzycznej «Ars Oratoria», „Canor”, 1993, nr 3 (6).
Lisecki Wiesław, Vademecum Passionis, „Canor”, 1993, nr 2 (5).