(historia starożytności) (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Student posiada wiedzę i umiejętności, które zdobył w poprzednim wykształceniu zwieńczonym egzaminem maturalnym.

Cele

Celem jest:
a) wprowadzenie studenta w umiejętne metodycznie sporządzenie tekstu naukowego z zakresu historii
b) wprowadzenie studenta w rzetelną analizę epoki starożytności bez popełniania błędu iudicium ex post
c) zapoznanie początkującego studenta z umiejętnością właściwej analizy i interpretacji źródła i faktu historycznegod) analiza i interpretacja starożytnego (pogańskiego i chrześcijańskiego) tekstu źródłowego

Treści kształcenia

Zajęcia obejmują zrozumienie istoty starożytności grecko-rzymskiej, umiejętność uchwycenia „ducha czasów” bez nakładania nań współczesnej mentalności. Zajęcia siłą rzeczy obejmować będą wybrane tylko zagadnienia. Podkreślenie roli chrześcijaństwa w późnej starożytności i jego roli w przeprowadzenie Europy w epokę średniowiecza. 1. Organizacja zajęć, sposób uczestnictwa w nich i zaliczenia (1 para zajęć)
2. ogólne zasady metodyczne sporządzenia tekstu naukowego (3 pary zajęć)
3. Czym jest starożytność w kontekście następnych epok historycznych? (1 para zajęć)
4. Podstawowe źródła historyczne dla starożytności i próba praktycznej ich analizy (2 pary zajęć)
5. Podział historii Rzymu: królestwo, republika, cesarstwo (1 para zajęć)
6. próba interpretacji wybranego faktu historycznego ze starożytności (2 pary zajęć)
7. próba porównania przykładowej instytucji świata starożytnego z jej współczesnym ekwiwalentem (1 para zajęć)8. próba porównania wybranej grupy społecznej ze starożytności z jej współczesnym ekwiwalentem (1 para zajęć)9. próba porównania wybranej aktywności ze starożytności z jej współczesnym ekwiwalentem (1 para zajęć)10. „mutacja” chrześcijaństwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego (2 pary zajęć) 1. Organizacja zajęć, sposób uczestnictwa w nich i zaliczenia (1 para zajęć)
2. ogólne zasady metodyczne sporządzenia tekstu naukowego (3 pary zajęć)
3. Czym jest starożytność w kontekście następnych epok historycznych? (1 para zajęć)
4. Podstawowe źródła historyczne dla starożytności i próba praktycznej ich analizy (2 pary zajęć)
5. Podział historii Rzymu: królestwo, republika, cesarstwo (1 para zajęć)
6. próba interpretacji wybranego faktu historycznego ze starożytności (2 pary zajęć)
7. próba porównania przykładowej instytucji świata starożytnego z jej współczesnym ekwiwalentem (1 para zajęć)8. próba porównania wybranej grupy społecznej ze starożytności z jej współczesnym ekwiwalentem (1 para zajęć)9. próba porównania wybranej aktywności ze starożytności z jej współczesnym ekwiwalentem (1 para zajęć)10. „mutacja” chrześcijaństwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego (2 pary zajęć)

Efekty kształcenia

1. Wiedza:
a) ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu historii w systemie nauk oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej ( K_W01)
b) posiada wiedzę o możliwościach interpretacji faktów historycznych i tekstów kultury w sposób determinowany różnym podłożem narodowym, religijnym i kulturowym (K_W06)
2. Umiejętności:
a) Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować oraz uogólniać informacje z wykorzystaniem różnych źródeł (K_U01)
b) Potrafi posługiwać się krytyką zewnętrzną i wewnętrzną źródeł historycznych. Potrafi rozpoznać różne rodzaje wytworów kultury z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym (K_U02)
c) Umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U03)
3. Kompetencje społeczne:
a) Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności. Rozumie potrzebę ciągłego samokształcenia (K_K01)
b) Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role (K_K02)

Metody dydaktyczne

Udział obowiązkowy w ćwiczeniach, praca na bazie analizy konkretnych źródeł historycznych, ich analiza w grupach, przedstawianie konkretnych rozwiązań

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zajęcia składają się z 15-tu dwugodzinnych (godziny akademickie) par zajęć podczas semestru letniego.
Na zaliczenie wpływa:
a) aktywność studenta: forma prowadzenia ćwiczeń polega na wprowadzeniu w problematykę zajęć ze strony wykładowcy oraz podanie danych do pracy samodzielnej lub w grupach, po czym student przedstawia wyniki pracy.
b) Prace pisemne zlecone przez wykładowcę do przygotowania poza zajęciami i ich ocena podczas zajęć
c) Pisemna praca proseminaryjna końcowa mająca na celu zanalizowanie źródła historycznego według zasad poznanych na zajęciach. ma mieć następujące parametry:
- 10-15 stron znormalizowanego komputeropisu;
- aparat naukowy zgodny ze standardami ustalonymi przez Radę Instytutu (zob. web-site);
- wykorzystanie co najmniej jednego tekstu źródłowego;
- wykorzystanie w przypisach co najmniej 10 pozycji bibliograficznych literatury naukowej.

Lektury podstawowe

Mendykowa A., Podstawy bibliografii, Warszawa 1986.
Myśków J., Elementy metodyki pracy naukowej, „Studia Teologica Varsaviensia” 21 (1983), s. 221-258.

Lektury uzupełniające

Giardina A., Człowiek Rzymu, Warszawa 1997
Kubiak Z., Piękno i gorycz Europy. Dzieje Greków i Rzymian, Warszawa 2003
Winniczuk L., Ludzie, zwyczaje, obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1983