Historia powszechna i Polski nowożytna (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Student powinien posiadać wiadomości, umiejętności i kompetencje nabyte w semestrze zimowym.

Cele

Na zajęciach zostaną zaprezentowane podstawowe wiadomości o procesach, wydarzeniach i ludziach tworzących historię powszechną, Polski oraz chrześcijaństwa w XVIII w.

Treści kształcenia

Tematyka ćwiczeń obejmuje zagadnienia dotyczące sytuacji społeczno-gospodarczo-politycznej Europy i świata w XVIII w.; kultury oświecenia; obrazu religijności; zmiany układu sił w Europie i świecie w XVIII w.; dziejów Polski na tle wydarzeń europejskich.
Tematy zajęć:
- Stosunki społeczne w Europie XVIII w.
- Stosunki gospodarcze w Europie XVIII w.
- Sytuacja polityczna w Europie Środkowej i Wschodniej w XVIII w.
- Sytuacja polityczna w Europie Zachodniej w XVIII w. i powstanie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.
- Religia i idee oświecenia
- Zachodnioeuropejscy luminarze oświecenia
- Polscy przedstawiciele wieku świateł
- Wychowanie i nauczanie w XVIII w.
- Obraz religijności w XVIII w. i jej wymiar polityczny
- Oświecenie katolickie
- Rzeczpospolita za panowania Wettinów
- Stanisław August Poniatowski i reformy państwa
- Rozbiory Rzeczpospolitej
- Struktura organizacyjna Kościoła w Polsce XVI-XVIII w.

Efekty kształcenia

W wyniku prowadzonych zajęć student rozróżnia najważniejsze fakty z historii powszechnej i Polski oraz dziejów chrześcijaństwa XVIII w.; zna metody analizy i interpretacji źródeł historycznych; pogłębia wiedzę na temat zasad korzystania z dorobku naukowego innych badaczy (Ew_5, Ew_6, Ew_10). Nadto, uczestnik zajęć potrafi krytycznie posługiwać się źródłami historycznymi; samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija zdolności badawcze; posiada umiejętność pisania prac historycznych i przygotowywania ustnych wystąpień (Eu_2, Eu_3, Eu_7, Eu_8). Poza tym biorący udział w ćwiczeniach pogłębia kompetencję pracy w zespole; nabywa przekonania o potrzebie ciągłego samokształcenia; uświadamia sobie odpowiedzialność za zachowanie dziedzictwa kulturowego i religijnego (Ek_1, Ek_2, Ek_5).

Metody dydaktyczne

Na zajęciach, ich uczestnicy wygłaszają samodzielnie opracowane referaty (mogą mieć formę multimedialną); wspólnie czytają, analizują, interpretują teksty źródłowe; dyskutują na temat przeczytanych lektur; prezentują krótkie prace pisemne.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Końcowe zaliczenie studenci otrzymują na podstawie:
- stopni za przygotowanie wyznaczonych zagadnień
- aktywności na zajęciach
- pisemnego kolokwium (data ustalana z tygodniowym wyprzedzeniem)
- semestralnej pracy pisemnej (uzgadniany ze studentami termin oddania pracy)
- znajomości lektur obowiązkowych

Lektury podstawowe

I. Krasicki, Monachomachia i Antymonachomachia, Wrocław 2003.
S. Staszic, Przestrogi dla Polski, Wrocław 2003.
J. J. Rousseau, O umowie społecznej, Warszawa 2002.

Lektury uzupełniające

Wykazy lektur pomocnych w opracowaniu tematów poszczególnych zagadnień studenci otrzymują na bieżąco w trakcie trwania zajęć.