genealogia i heraldyka (2014/15)


Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Ukończony cykl zajęć z nauk pomocniczych historii.

Cele

Zaznajomienie słuchaczy z genealogią i heraldyką, jako nauką pomocniczą historii, jej historią, metodologią, podstawowymi pojęciami, źródłami oraz możliwościami wykorzystania w badaniach nad społeczeństwem staropolskim.

Treści kształcenia

Cykl zajęć poświęconych genealogii i heraldyce polskiej, jej rozwojowi, pojęciom, metodologii, źródłom i formom prezentacji.
W cyklu zajęć studenci będą zaznajomieni z historią i rozwojem badań genealogicznych i heraldycznych, terminologią i podstawowymi pojęciami, następnie omówiona zostanie literatura przedmiotu, źródła do badań genealogicznych, wreszcie metodologia badań i różne sposoby graficznej prezentacji wyników badań oraz opisu herbów (blazonowanie).

Efekty kształcenia

Po ukończeniu pełnego cyklu zajęć student powinien osiągnąć wiedzę w zakresie rozwoju badań genealogicznych i heraldycznych na przestrzeni wieków, ze szczególnym uwzględnieniem badań polskich, znać i prawidłowo posługiwać się literaturą, umieć przeprowadzić krytykę źródeł pod kątem informacji o charakterze biograficzno-genealogicznym, umieć zbudować tablice genealogiczne i opisać herb.

Metody dydaktyczne

Wykład metodą konwersatoryjną z prezentacją multimedialną oraz pokazem oryginalnych źródeł.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Zaliczenie zajęć na podstawie obecności na zajęciach.

Lektury podstawowe

W. Dworzaczek, Genealogia, Warszawa 1959; Szymański J., Nauki pomocnicze historii, Warszawa 1983; J. Bienak, Rozmaitość kryteriów badawczych w polskiej genealogii średniowiecznej, [w:] Genealogia – Problemy metodyczne w badaniach nad polskim społeczeństwem średniowiecznym na tle porównawczym, Toruń 1982, s. 131-148

Lektury uzupełniające

J. Bieniak, Rody rycerskie jako czynnik struktury społecznej w Polsce XIII-XV wieku (uwagi problemowe), [w:] Polskie rycerstwo średniowieczne, Kraków 2002, 57-82; tegoż, Heraldyka polska przed Długoszem, tamże, s. 83-122.