Historia myśli rosyjskiej od XVIII do XX w. (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Brak

Cele

Celem wykładu jest zapoznanie studentów z historią i podstawowymi zagadnieniami filozofii rosyjskiej XVIII – XIX w.

Treści kształcenia

W trakcie wykładu zostaną przedstawione ważniejsze etapy kształtowania się filozofii rosyjskiej, począwszy od XVIII w. do XIX w. oraz przeanalizowane poglądy ważniejszych myślicieli rosyjskich (m.in. w oparciu o teksty źródłowe i komentarze). Program obejmuje następujące treści:

T_1 Powstanie i główne etapy filozofii rosyjskiej;
T_2 Specyfika rosyjskiej filozofii religijnej
T_3 Filozofia rosyjska Oświecenia: Akademia Kijowsko-Mohylańska
T_4 Druga scholastyka w Rosji oraz jej upadek;
T_5 Myśl G. Skoworody;
T_6 Poglądy M. Łomonosowa
T_7 Filozofia epoki Katarzyny I
T_8 Filozofia akademicka XIX wieku (W. N. Karpow, P. D. Jurkiewicz, W. D. Kudriawcew-Płatonow i in.);
T_9 Myśl P. Czaadajewa;
T_10 Wcześni słowianofile (A. Chomiakow, I. Kirejewski i in.);
T_12 Późni słowianofile
T_12 Okcydentaliści (A. Herzen i in.);
T_13 Motywy filozoficzne w literaturze rosyjskiej
T_14 Myśl F. Dostojewskiego
T_15 Filozoficzne poglądy L. Tołstoja.

Efekty kształcenia

E_1 – student dysponuje uporządkowanymi szczegółowymi wiadomościami z wybranych zagadnień filozofii rosyjskiej
E_2 – student zna i rozumie historyczny charakter kształtowania się idei filozoficznych powstałych w Rosji

Metody dydaktyczne

M_1 wykład
M_2 dyskusja
M_3 analiza tekstu

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

W_1 Ocenianie ciągłe na podstawie obecności i zaangażowania studenta na zajęciach, zakończone zalecze-niem bez oceny w ostatnim tygodniu trwania kursu.

Lektury podstawowe

1. L. Stołowicz, Historia filozofii rosyjskiej, Gdańsk 2008.

Lektury uzupełniające

1. A. Walicki, Zarys myśli rosyjskiej, Kraków 2005.

Uwagi

Efekty kształcenia przedmiotu

E_1
E_2
E_n
Treści kształcenia omawiane w trakcie zajęć, wspomagające uzyskanie zakładanego efektu kształcenia
T_1
T_2
T_n
Metody i narzędzia
dydaktyczne
M_1
M_2
M_n
Sposoby sprawdzania osiągnięcia założonego efektu
W_1
W_2
W_n