Geografia turystyczna Europy Wschodniej i Środkowej (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Student posiada podstawową wiedzę z geografii na poziomie szkoły średniej

Cele

Celem zajęć jest przedstawienie geografii turystycznej Europy Wschodniej, walorów turystycznych oraz regulacji prawnych dotyczących ruchu turystycznego w tym rejonie.

Treści kształcenia

Zwięzły kurs obejmujący regulacje prawne dotyczące ruchu turystycznego obcokrajowców w Polsce oraz w krajach Europy Wschodniej i Środkowej oraz geografię kulturową i historyczną Europy Wschodniej z uwzględnieniem miast i regionów istotnych z punktu widzenia historii chrześcijaństwa, stosunków etnicznych i przenikania kultur.

Działy tematyczne przedmiotu:

T_1. Regulacje prawne dotyczące ruchu turystycznego i pobytu obcokrajowców w Polsce, wschodnioeuropejskich państw Unii Europejskiej oraz w Rosji, na Ukrainie i Białorusi;

T_2. Realia praktycznej organizacji ruchu turystycznego na w/wym. obszarach;

T_3. Geografia kulturowa i historyczna Europy Wschodniej ze szczególnym uwzględnieniem miast i regionów istotnych z punktu widzenia historii chrześcijaństwa, historii polsko-wschodniosłowiańskich stosunków etnicznych i związków kulturowych:

T_4. Ziemie wschodnie współczesnej Rzeczypospolitej – tereny interferencji kultur Europy Środkowej i Wschodniej:
a. Podlasie;
b. Polesie Lubelskie;
c. Lubelszczyzna;
d. Zamojszczyzna;
e. Rzeszowszczyzna;
f. Łemkowszczyzna

T_5. Kraje współczesnej Europy Wschodniej, krainy historyczne, regiony i miasta:
a. Litwa (Wilno i Wileńszczyzna, Kowno, Kłajpeda)
b. Łotwa (Ryga, Daugavpils)
c. Białoruś (Mińsk, Grodno, Pińsk, Witebsk, Połock)
d. Ukraina (Kijów; Galicja Wschodnia; Lwów; Iwano-Frankowsk; Karpaty Wschodnie i Huculszczyzna; Krym; Odessa)
e. Rosja (Moskwa, Petersburg; miasta Złotego Pierścienia Rosji; Obwód Kaliningradzki; Psków; Nowogród Wielki; Wyspy Sołowieckie)

Efekty kształcenia

E_1 Posiada wiedzę niezbędną do wykonywania działań zawodowych ściśle powiązanych z misją historyka i odpowiadających profilowi wybranego modułu praktycznego, opisanego w odrębnych tabelach (P_W01).

E_2 Posiada umiejętności skutecznego wykonywania zadań odpowiadających profilowi wybranego modułu praktycznego, opisanego w odrębnych tabelach (P_U01).

E_3 Jest przygotowany do pełnienia ról społecznych i wykonywania zawodów odpowiadających profilowi wybranego modułu praktycznego, opisanego w odrębnych tabelach (P_K01).

Metody dydaktyczne

M-1 Metoda podająca: wykład w oparciu o prezentację multimedialną

M_2 Metoda problemowa: wykład konwersatoryjny

M_3 Metoda poszukująca: praca z mapą turystyczną

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

Do zaliczenia przedmiotu uprawnia:

W_1 obecność na zajęciach zgodnie z zasadami przyjętymi na UPJP2,

W_2 uzyskanie zaliczenia ze znajomości mapy (kolokwium,

W_3 przygotowanie planu objazdu naukowego.

Lektury podstawowe

- Cabaj W., Kruczek Z., Podstawy geografii turystycznej, Kraków, 2007.
- Kompendium wiedzy o turystyce, (red.) G. Gołembski, Warszawa 2002.
- Kowalczyk A., Geografia turyzmu, Warszawa 2000.

Lektury uzupełniające

- Wybrane zagadnienia z obsługi ruchu turystycznego, oprac. K. Horczyński, Katowice 1998.
- Kaczmarek J., Stasiak A., Włodarczyk B., Produkt turystyczny: pomysł organizacja, zarządzanie, Warszawa 2005.
- Obsługa ruchu turystycznego, red. B. Meyer, Warszawa 2006.
- Russkije monastyri, Moskwa 1995.
- Saliszczew K., A., 2003, Kartografia ogólna, Warszawa 2003.
- Sołowiow W., Russkaja kul’tura. S driewniejszich wre mion do naszich dniej, Moskwa 2004.

Ponadto: przewodniki i poradniki turystyczne