Ars docendi (2014/15)
Sylabus
- Tytuł zajęć: Ars docendi
- Rok akademicki: 2014/15 Zajęcia dostępne w ramach przedmiotu:
- - Ars docendi [na kierunku:] Teologia, studia trzeciego stopnia (licencjacko-doktoranckie), stacjonarne, II rok, semestr letni [drukuj sylabus]
- [prowadzący ćwiczenia:30h//1ECTS]: brak danych
- [prowadzący ćwiczenia:30h//1ECTS]: brak danych
- Osoba odpowiedzialna za treść sylabusa: ks. dr hab. Witold Ostafiński
Sylabus
Wymagania wstępne
Podstawowe wiadomości z zakresu pedagogiki, międzyludzkiej komunikacji, psychologii i kultury słowa.
Cele
Forma zajęć służąca zdobywaniu, poszerzaniu i aktualizacji wiedzy w zakresie dydaktyki szkolnej i akademickiej przydatnej w pracy nauczyciela.
Treści kształcenia
Jak uczyć, by nauczyć? Jak mówić by być słuchanym?
Metodyka prowadzenia zajęć dydaktycznych. Teoria i praktyka.
Metodyka środków multimedialnych. Teoria i praktyka.
Problem oceny postępów w efektach kształcenia.
Formy opieki naukowej – tutoring.
Skuteczna komunikacja (mówienie i słuchanie - podstawowe umiejętności komunikowania się, przekonywanie i perswazja, negocjacje, różnice w komunikacji).
Sztuka motywacji.
Sztuka wystąpień publicznych.
Problemy wielokulturowości we współczesnej edukacji.
Metodyka prowadzenia zajęć dydaktycznych. Teoria i praktyka.
Metodyka środków multimedialnych. Teoria i praktyka.
Problem oceny postępów w efektach kształcenia.
Formy opieki naukowej – tutoring.
Skuteczna komunikacja (mówienie i słuchanie - podstawowe umiejętności komunikowania się, przekonywanie i perswazja, negocjacje, różnice w komunikacji).
Sztuka motywacji.
Sztuka wystąpień publicznych.
Problemy wielokulturowości we współczesnej edukacji.
Efekty kształcenia
WIEDZA:
Student wymienia zasady skutecznej komunikacji. Rozpoznaje przepływ informacji w grupach i zespołach służący przekazywaniu wiedzy i kształtowaniu postaw (TMA_W12; TMA_W14).
UMIEJĘTNOŚCI:
Student mówi przekonująco i skutecznie wpływa na zmianę postaw słuchaczy.
Skutecznie odczytuje gesty i język ciała.
Radzi sobie ze stresem wystąpień publicznych, wdraża zasady wystąpień publicznych, języka perswazji i redakcji tekstu (TMA_U09; RMA_U16).
KOMPETENCJE:
Student, zdolny do samopoznanie i twórczego samorozwoju, realizuje tkwiący w sobie potencjał, lepiej rozumie innych oraz ma świadomość prawideł przepływu informacji w grupach społecznych (TMA_K02; TkMA_U02).
Student wymienia zasady skutecznej komunikacji. Rozpoznaje przepływ informacji w grupach i zespołach służący przekazywaniu wiedzy i kształtowaniu postaw (TMA_W12; TMA_W14).
UMIEJĘTNOŚCI:
Student mówi przekonująco i skutecznie wpływa na zmianę postaw słuchaczy.
Skutecznie odczytuje gesty i język ciała.
Radzi sobie ze stresem wystąpień publicznych, wdraża zasady wystąpień publicznych, języka perswazji i redakcji tekstu (TMA_U09; RMA_U16).
KOMPETENCJE:
Student, zdolny do samopoznanie i twórczego samorozwoju, realizuje tkwiący w sobie potencjał, lepiej rozumie innych oraz ma świadomość prawideł przepływu informacji w grupach społecznych (TMA_K02; TkMA_U02).
Metody dydaktyczne
prezentacje multimedialne
analiza tekstu
studium przypadku
dyskusja dydaktyczna
analiza tekstu
studium przypadku
dyskusja dydaktyczna
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia
Obecność i aktywność na zajęciach.
Egzamin ustny.
Egzamin ustny.
Lektury podstawowe
Sztejnberg A., Komunikacyjne środowisko nauczania i uczenia się, Wrocław 2006.
Pease A., Pease B., Mowa ciała, Poznań 2010.
Pease A., Pease B., Mowa ciała, Poznań 2010.
Lektury uzupełniające
Hartley P., Komunikacja w grupie, Poznań 1999.
Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1999.
Malinowska J., Kompetencje komunikacyjne nauczycieli jako wyznacznik poczucia podmiotowości uczniów w szkole, Wrocław 2008.
Noga H., Modele komunikacji w procesie edukacyjnym, Kraków 2010.
Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice, Gdańsk 2006.
Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1999.
Malinowska J., Kompetencje komunikacyjne nauczycieli jako wyznacznik poczucia podmiotowości uczniów w szkole, Wrocław 2008.
Noga H., Modele komunikacji w procesie edukacyjnym, Kraków 2010.
Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice, Gdańsk 2006.