Seminarium z teologii dogmatycznej (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Ukończenie studiów I/II cyklu z teologii, dobra znajomość teologii dogmatycznej, zainteresowanie wybranym zagadnieniem z zakresu teologii dogmatycznej mogącym być w przyszłości przedmiotem rozprawy doktorskiej, dobra znajomość przynajmniej jednego nowożytnego języka obcego oraz języka łacińskiego (lub greckiego starożytnego).

Cele

Umiejętność samodzielnego prowadzenia badań naukowych w obszarze teologii dogmatycznej i prezentacji ich wyników w postaci rozprawy naukowej i publikacji naukowej. Pogłębienie świadomości odpowiedzialności za prawdę i za jej odkrywanie w jedności z Kościołem.

Treści kształcenia

Tk_1: Wybrane zagadnienia z metodologii teologii dogmatycznej.
Tk_2: Kryteria wyboru zagadnienia dogmatycznego do opracowania w pracy licencjackiej/doktorskiej.
Tk_3: Prezentacja wybranych zagadnień przez poszczególnych doktorantów.
Tk_4: Dyskusja nad przedstawionym zagadnieniem oraz nad sposobem jego prezentacji.
Tk_5: Prezentacja przygotowanych fragmentów pracy licencjackiej/doktorskiej.
Tk_6: Dyskusja nad przedłożoną prezentacją.
Tk_7: Uwagi promotora.

Efekty kształcenia

Ew_1: Doktorant sprawnie posługuje się metodami właściwymi dla teologii dogmatycznej.
Ew_2: Doktorant posiada pogłębioną, zaawansowaną, specjalistyczną wiedzę w zakresie badanego przez siebie zagadnienia.
Ew_3: Doktorant wykazuje zrozumienie złożonych zależności między różnymi zagadnieniami występującymi w obszarze prowadzonych przez siebie badań.

Eu_1: Doktorant posiada umiejętność krytycznej analizy złożonych kwestii teologicznych i jest w stanie określić nowy problem badawczy (zadanie badawcze).
Eu_2: Doktorant potrafi zaplanować złożone zadanie badawcze i przedstawić jego harmonogram oraz zrealizować je według przyjętego planu.
Eu_3: potrafi przygotować do publikacji pracę naukową w języku ojczystym lub obcym.

Ek_1: Doktorant odznacza się szacunkiem do prawdy, w łączności z Magisterium Kościoła dąży do głębszego rozumienia Słowa Bożego.
Ek_2: Doktorant ma poczucie współodpowiedzialności za rozwój teologii jako nauki.

Metody dydaktyczne

M_1: Lektura tekstów źródłowych,
M_2: Prezentacja wybranych kwestii przez doktorantów.
M_3: Dyskusja na temat prezentacji.
M_4: Uwagi i opinia promotora.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

W_1: Lektura przygotowanych przez doktoranta fragmentów rozprawy.
W_2: Dyskusja na forum uczestników seminarium.
W_3: Uwagi promotora.

Lektury podstawowe

Corpus Christianorum. Series Latina, Turnholt 1953–.
Denzinger H., Schönmetzer A., Enchiridion symbolorum, definitionum et delarationum de rebus fidei et morum, Barcinone–Friburgi Brisgoviae–Romae 1976, wyd. 36.
Dokumenty Soborów Powszechnych. Tekst łaciński i polski, oprac. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2002-2004, t. 1-4.
Gryglewicz F., Łukaszyk R., Sułowski Z. (red.), Encyklopedia katolicka, Lublin 1973–.
Głowa S., Bieda I. (red.), Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1989.
Höfer J., Rahner K. (wyd.), Lexikon für Theologie und Kirche, Freiburg 1986, wyd. 2, t. 1–14 (lub wydanie nowsze).
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Migne J. P. (wyd.), Patrologiae cursus completus. Series graeca, Parisiis 1857–1866, t. 1–161.
Migne J. P. (wyd.), Patrologiae cursus completus. Series latina, Parisiis 1844–1855, t. 1–221.
Pisma Ojców Kościoła, Poznań 1923–1963, t. 1–25.
Pisma starochrześcijańskich pisarzy, Warszawa 1969–.
Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski, nowe tłumaczenie, Poznań 2002.
Tomasz z Akwinu, Summa theologica.

Ponadto:
Wykaz publikacji potrzebny do napisania rozprawy licencjackiej/doktoranckiej opracowany przez samego doktoranta i zaakceptowany przez opiekuna naukowego/promotora seminarium.

Lektury uzupełniające

Publikacje stanowiące literaturę pomocniczą dla rozprawy licencjackiej/doktoranckiej (wybrane przez doktoranta) i zaakceptowane przez prowadzącego seminarium.

Uwagi

Zajęcia odbywają się w ten sposób, że poszczególni doktoranci kolejno referują problemy napotkane w czasie gromadzenia materiałów, przygotowywania rozdziałów, oraz przedstawiają zredagowane przez siebie fragmenty rozprawy. Pozostali uczestnicy seminarium są zobowiązani do krytycznej oceny prezentowanych opinii, sformułowań, stylu i spójności samej prezentacji.