Homiletyka (2014/15)

Sylabus

Sylabus

Wymagania wstępne

Wiedza i umiejętności osiągnięte po zaliczeniu edukacji homiletycznej przewidzianej na wykłady na IV roku studiów filozoficzno-teologicznych.
Wiedza i umiejętności osiągnięte po zaliczeniu przedmiotu na IV roku studiów.

Cele

Znajomość podstawowych źródeł przepowiadania.

Treści kształcenia

1. Pismo Święte podstawowym źródłem przepowiadania
2. Podstawowe treści kerygmatu biblijnego. Indykatyw zbawczy i imperatyw moralny.
3. Podstawowe zasady interpretacji biblijnej dla przepowiadania.
4. Tradycyjna metoda interpretacji biblijnej.
5. Nowe metody interpretacji biblijnej: metoda semantyczna; metoda narracyjna; podejście feministyczne.
6. Katechizm Kościoła Katolickiego jako źródło kaznodziejstwa.
7. Refleksja teologiczna w służbie przepowiadania (chrystocentryczny, eklezjalny i eschatolgiczny wymiar przepowiadania)
8. Przekaz centralnych tematów teologicznych.
9. Głoszenie Chrystusa ukrzyżowanego.
10. Elementy liturgiczno-mistagogiczne w przepowiadaniu (te¬ksty, znaki, gesty liturgiczne). Liturgia jako źródło przepowiadania słowa Bożego. Kontekst roku liturgicznego.
11. Lekcjonarz jako źródło przepowiadania słowa Bożego.
12. Struktura lekcjonarza.
13. Parenetyczny wymiar przepowiadania - elementy moralne w przepowiadaniu.
14. Od interpretacji Biblii do interpretacji życia ludzkiego w świetle Biblii.
15. Antropologiczny wymiar przepowiadania – uwarunkowania życiowe współczesnego człowieka.

Efekty kształcenia

E_1. Zna podstawowe zasady interpretacji Pisma Świętego
E_2 Zna podstawowe modele homiletyczne i aktualne nauczanie Kościoła na temat posługi słowa.
E_3. Umie korzystać z lekcjonarza w celu przygotowania liturgii słowa i homilii
E_4. Potrafi dyskutować na temat posługi słowa z uwzględnieniem współczesnych wyzwań i aktualnego nauczanie Kościoła na ten temat wypowiadać

Metody dydaktyczne

M_1. Wykład
M_2. Referat przygotowany przez poszczególnych studentów
M_3. Dyskusja
M_4. Krytyczna analiza wybranych tekstów homiletycznych.
M_5. Napisanie homilii do wyznaczonych tekstów biblijnych i liturgicznych.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

W_1. Ocenianie ciągłe przygotowania do zajęć i aktywnego udziału w dyskusji.
W_2. Praca semestralna na temat ustalony z każdym studentem, powinna być oddana do 15.12.2014
W_3. Egzamin ustny po zakończeniu zajęć w każdym semestrze

Lektury podstawowe

II Sobór Watykański, Konstytucja Dei Verbum.
Paweł VI, Adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi.
Benedykt XVI, Adhortacja apostolska Sacramentum caritatis.
Benedykt XVI, Adhortacja apostolska Verbum Domini.
H. Sławiński, Między ciągłością a zmianą. Teoria homilii w Stanach Zjednoczonych po II Soborze Watykańskim, Kraków 2008.
Scott Hahn, Moc słowa w liturgii. Od tekstu pisanego do żywego słowa liturgii, Kraków 2009.
H. Sławiński, Ewaluacja homilii, „Studia Włocławskie” 9 (2006), s. 194-203.

Lektury uzupełniające

Ryszard Hajduk, Ewangelia na forum świata. Od apologetyki do marketingu narracyjnego, Kraków 2013.
Ryszard Hajduk, Posłani głosić Dobrą Nowinę. Podstawowy kurs homiletyczny, Kraków 2008.
H. Sławiński, Homilia w niedzielnym zgromadzeniu wiernych, w: Dziś spełniły się słowa Pisma…”. Homilia w niedzielnym zgromadzeniu wiernych, red. H. Sławiński, Włocławek 2002.
H. Sławiński, W. Przyczyna, Homiletyka a retoryka. Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, Przegląd Homiletyczny 9 (2005), s. 133-141;
H. Sławiński, Retoryka w przepowiadaniu słowa Bożego - historia i aplikacja na przykładzie homilii Jana Pawła II wygłoszonej we Włocławku 7. 06. 1991 r., w: Jan Paweł II apostoł prawdy, red. J. Kędzierski, Włocławek 2005, s. 283-292.
H. Sławiński, Homiletyka w dobie nowej ewangelizacji, „Acta. Facultatis Theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis” 8 (2011), nr 2, s. 12-26.
S. Moysa, Słowo zbawienia, Kraków 1974.
A. Lewek, Współczesna odnowa kaznodziejstwa, t. 1. Z najnowszych dziejów ruchu homiletycznego; t 2. Zarys homiletyki ogólnej, Warszawa 1980; tenże, Funkcja kerygmatyczna Kościoła w świetle Vaticanum II. Istota i zadania, t. 1-2, Warszawa 1984.