Język grecki gz_3_4_zo_30_2 (2014/15)
Sylabus
- Tytuł zajęć: Język grecki gz_3_4_zo_30_2
- Rok akademicki: 2014/15 Zajęcia dostępne w ramach przedmiotu:
- - Języki starożytne [na kierunku:] Języki obce, studia pierwszego stopnia (licencjackie), stacjonarne, I rok, semestr zimowy [drukuj sylabus]
- - Język grecki zaawansowany [na kierunku:] kanon fakultatywny*, jednolite studia magisterskie, stacjonarne, IV rok, semestr zimowy [drukuj sylabus]
- [prowadzący wykład:30h/zo/2ECTS]: mgr Bogusława Frontczak
- [prowadzący wykład:30h/zo/2ECTS]: mgr Bogusława Frontczak
- Osoba odpowiedzialna za treść sylabusa: mgr Lidia Kosiniak
Sylabus
Wymagania wstępne
1. Utrwalone wiadomości z zakresu materiału semestrów pierwszego i drugiego lektoratu zaawan-sowanego.
Cele
1. Umiejętność odmiany, określania i tłumaczenia form osobowych i nieosobowych czasowników koniugacji II w czasach praesens, imperfectum, aoryście I i futurum (we wszystkich stronach).
2. Umiejętność odmiany określania i tłumaczenia form osobowych i nieosobowych w perfectum i plusquamperfectum strony czynnej i medialno-biernej.
3. Umiejętność rozpoznawania, określania i tłumaczenia trybów coniunctivus oraz optativus w zdaniach głównych i pobocznych.
2. Umiejętność odmiany określania i tłumaczenia form osobowych i nieosobowych w perfectum i plusquamperfectum strony czynnej i medialno-biernej.
3. Umiejętność rozpoznawania, określania i tłumaczenia trybów coniunctivus oraz optativus w zdaniach głównych i pobocznych.
Treści kształcenia
1. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium praesentis activi, medii-passivi czasowników na -μι: τίθημι, ἵημι, δίδωμι, ἵστημι.
2. Indicativus imperfecti activi, medii-passivi czasowników: τίθημι, ἵημι, δίδωμι, ἵστημι.
3. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium aoristi activi i medii czasowników τίθημι, ἵημι, δίδωμι.
4. Praesens i imperfectum czasowników na -νυμι.
5. Praesens i imperfectum czasowników pierwiastkowych na -μι.
6. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium perfecti I act., medii- passivi wraz z ind. plu-squamperfecti.
7. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium perfecti II activi, medii-passivi wraz z ind. plu-squamperfecti + οἶδα.
8. Coniunctivus - budowa i użycie w zdaniach głównych.
9. Coniunctivus - użycie w zdaniach pobocznych.
10. Optativus - budowa i użycie w zdaniach głównych.
11. Optativus - użycie w zdaniach podrzędnych.
2. Indicativus imperfecti activi, medii-passivi czasowników: τίθημι, ἵημι, δίδωμι, ἵστημι.
3. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium aoristi activi i medii czasowników τίθημι, ἵημι, δίδωμι.
4. Praesens i imperfectum czasowników na -νυμι.
5. Praesens i imperfectum czasowników pierwiastkowych na -μι.
6. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium perfecti I act., medii- passivi wraz z ind. plu-squamperfecti.
7. Indicativus, imperativus, infinitivus, participium perfecti II activi, medii-passivi wraz z ind. plu-squamperfecti + οἶδα.
8. Coniunctivus - budowa i użycie w zdaniach głównych.
9. Coniunctivus - użycie w zdaniach pobocznych.
10. Optativus - budowa i użycie w zdaniach głównych.
11. Optativus - użycie w zdaniach podrzędnych.
Efekty kształcenia
WIEDZA
1. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy fleksyjne czasowników koniugacji II we wszyskich czasach i stronach trybu oznajmującego i rozkazującego.
2. Student odmienia, określa i tłumaczy formy imiesłowów praesentis, aoristi I, aoristi II i futuri czasowników koniugacji II.
3. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy fleksyjne czasowników w trybie indicativus, cza-sów perfectum i plusquamperfectum.
4. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy osobowe czasowników w trybach coniunctivus i optativus.
UMIEJĘTNOŚCI
1. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną i składniową w tłumaczeniu.
2. Student formułuje uzasadnienie sporządzonych tłumaczeń w oparciu o wiedzę fleksyjną i skła-dniową.
3. Wykorzystując dostępne słowniki i wiedzę fleksyjną student ustala formy podstawowe oraz zna-czenia słów nieznanych występujących w tekstach.
1. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy fleksyjne czasowników koniugacji II we wszyskich czasach i stronach trybu oznajmującego i rozkazującego.
2. Student odmienia, określa i tłumaczy formy imiesłowów praesentis, aoristi I, aoristi II i futuri czasowników koniugacji II.
3. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy fleksyjne czasowników w trybie indicativus, cza-sów perfectum i plusquamperfectum.
4. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy osobowe czasowników w trybach coniunctivus i optativus.
UMIEJĘTNOŚCI
1. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną i składniową w tłumaczeniu.
2. Student formułuje uzasadnienie sporządzonych tłumaczeń w oparciu o wiedzę fleksyjną i skła-dniową.
3. Wykorzystując dostępne słowniki i wiedzę fleksyjną student ustala formy podstawowe oraz zna-czenia słów nieznanych występujących w tekstach.
Metody dydaktyczne
1. wykład
2. wykład z prezentacją multimedialną
3. analiza przykładów zdań (metoda gramatyczno-tłumaczeniowa),
4. praca w grupach,
5. ćwiczenia fleksyjne,
6. praca własna studenta
7. metody e-learningowe
2. wykład z prezentacją multimedialną
3. analiza przykładów zdań (metoda gramatyczno-tłumaczeniowa),
4. praca w grupach,
5. ćwiczenia fleksyjne,
6. praca własna studenta
7. metody e-learningowe
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia
1. ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach;
2. frekwencja: w przypadku nieobecności na zajęciach student samodzielnie uzupełnia materiał z zajęć, na których nie był obecny;
3. sprawdziany pisemne (od 1- 3) w ciągu semestru, trwające od 45- 90 minut, nie później niż 2 tygo-dnie przed planowanym zakończeniem zajęć.
Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach.
2. frekwencja: w przypadku nieobecności na zajęciach student samodzielnie uzupełnia materiał z zajęć, na których nie był obecny;
3. sprawdziany pisemne (od 1- 3) w ciągu semestru, trwające od 45- 90 minut, nie później niż 2 tygo-dnie przed planowanym zakończeniem zajęć.
Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach.
Lektury podstawowe
NIEMIRSKA-PLISZCZYŃSKA J., Ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος. Wstępny podręcznik języka greckiego oparty na tekstach autorów klasycznych i Nowego Testamentu, Poznań 1960.
POPOWSKI R. KS., Słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Warszawa 2007.
Materiały własne prowadzącego.
POPOWSKI R. KS., Słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Warszawa 2007.
Materiały własne prowadzącego.
Lektury uzupełniające
ABRAMOWICZÓWNA Z. (red.), Słownik grecko-polski, t.I-IV, Warszawa 1958-1965.
WĘCLEWSKI Z., JUREWICZ O., Słownik grecko-polski, t. 1-2, PWN, Warszawa 2000-2001.
BARDSKI K. KS., Ἡ κοινὴ διάλεκτος. Podręcznik do nauki języka greckiego Nowego Testamentu, Warszawa 1999.
BOROWSKA M., Μορμολύκη. Książka do nauki języka starogreckiego., Warszawa 1996.
GOLIAS M., Wstępna nauka języka greckiego. Teksty. Preparacje., Warszawa 1965.
KORUS A. i K., HELLENIKE GLOTTA. Podręcznik do nauki języka greckiego, Warszawa-Kraków 1994.
PENAR T. KS., Graecitas Neotestamentaria. Intensywny kurs podstawowy, wyd. II popr., Pelplin 1984.
POLOK B. KS., Język grecki. Ćwiczenia, Opole 1996.
POLOK B. KS., Język grecki. Gramatyka, Opole 1996.
WĘCLEWSKI Z., JUREWICZ O., Słownik grecko-polski, t. 1-2, PWN, Warszawa 2000-2001.
BARDSKI K. KS., Ἡ κοινὴ διάλεκτος. Podręcznik do nauki języka greckiego Nowego Testamentu, Warszawa 1999.
BOROWSKA M., Μορμολύκη. Książka do nauki języka starogreckiego., Warszawa 1996.
GOLIAS M., Wstępna nauka języka greckiego. Teksty. Preparacje., Warszawa 1965.
KORUS A. i K., HELLENIKE GLOTTA. Podręcznik do nauki języka greckiego, Warszawa-Kraków 1994.
PENAR T. KS., Graecitas Neotestamentaria. Intensywny kurs podstawowy, wyd. II popr., Pelplin 1984.
POLOK B. KS., Język grecki. Ćwiczenia, Opole 1996.
POLOK B. KS., Język grecki. Gramatyka, Opole 1996.